Opgeruimd broeden?

Barbara:

Mijn rasgenootje en beste vriendin Babette was kwaad.
Heel erg kwaad.

boze Babette in het Tok-huis

Ze kon het ma Tok maar niet vergeven dat ze haar zo voor de gek had gehouden (zie vorige verhaaltje).
Maar eigenlijk was het wel een beetje haar eigen schuld. Ze had stiekem zitten broeden terwijl ma Tok had gezegd dat dat niet kon. Omdat het nog te koud was en omdat het al redelijk druk is in onze tuin.
Toch had ik wel met Babette te doen, ze had zó haar best gedaan en als je broeds bent kun je daar ook niet zoveel aan doen.
Ma Tok is een mens en al weet ze best wat van kippen, broedsheid kan ze toch niet navoelen.
Ze had intussen toch wel wat

het ingerichte broedhokje

medelijden met Babette gekregen en toen ze de Tok-tuin aan het opruimen was had ze een broedhokje voor haar klaargemaakt.
Ze legde daar drie eitjes in en ze zette Babette daar 's avonds in het donker op.
Ik was heel benieuwd hoe dit zou aflopen, maar daar hoefde ik niet lang op te wachten.
De volgende morgen, toen ma Tok voorzichtig wilde kijken hoe het met Babette ging, vond ze haar bij de etensbak, heerlijk aan het snavelen.
De drie broedeitjes waren steenkoud.
"Nu begrijp ik je niet meer,

de eitjes in het broedhokje

Babetje," hoorde ik haar zeggen, "je wilde toch broeden?"
"Ja, dat wilde ik inderdaad," hoorde ik uit het hokje, "maar nu hoeft het niet meer. Als je kuikens wilt ga je zelf maar op de eitjes zitten!"
Ik schrok een beetje, wat een brutaliteit! Maar ma Tok begon te lachen en ze liet Babette weer los in de tuin. "Ga maar lekker scharrelen hoor kind," hoorde ik haar zeggen. En Babette?
Die liep boos kakelend weg naar de struik, waar ze onder ging zitten, al scheldend op ma Tok.

de resten van de 2 gesloopte hokjes, die inmiddels naar de
milieustraat zijn gebracht

Ik moest eigenlijk ook wel een beetje lachen als ik dacht aan ma Tok op die drie eitjes.
Ik zei dat ma Tok de tuin had opgeruimd en dat is ook zo.
Het was een hele klus.
Eerst haalde ze het ziekenboeg-hokje helemaal leeg, ze maakte het grondig schoon met de waterslang op de harde spuitstand en daarna ging ze de twee oude in elkaar zakkende hokjes slopen. Met een schroevendraaier en ook met haar handen en voeten. Sommige schroeven zaten namelijk zo vreselijk vastgeroest dat ze niet meer wilden draaien en dan trapte ma Tok net zolang op het onwillige hok-deel tot het los kwam.
Dat ging met veel herrie gepaard.
Ma Tok vond het jammer dat haar klein-kuiken niet kon helpen, die had het geweldig gevonden, die is gek op lawaai maken.
Maar goed, het lukte haar om planken te maken van wat ooit hokjes waren

de te verplaatsen tegels

geweest en er kwam een heleboel ruimte bij voor ons om te scharrelen.
De volgende dag zette ma Tok de overdekte ren op een andere plek, waardoor de tuin nog groter leek. Hiervoor moest ze tegels verplaatsen en dat is iets waar wij hennen gek op zijn.
Er komen dan namelijk heel wat dikke vette wormen tevoorschijn. Heerlijk!
Laza hield toezicht op de eerlijke verdeling van het lekkers en zo kregen we allemaal wat.

de opgeruimde tuin

En gaat er nu nog gebroed worden in de Tok-tuin?
Op het ogenblik is er niemand die hiervoor in aanmerking wil komen, dus ik denk niet dat dat er nog van gaat komen dit jaar.