Adelaarskuiken?

LazaRus:

Ik weet niet wat ma Tok van plan is, ze blijft maar kippen en kuikens toevoegen aan mijn koninkrijk. 

Laurel, hulphaantje in wording

Het is wel zo dat er een paar hennen zijn gaan hemelen, maar er moet een keer een einde komen aan die onstelpbare stroom die ik straks moet gaan regeren. Gelukkig is Laurel er nog, die moet mij maar flink gaan helpen als hij volwassen is. Zijn gekraai klinkt al heel aardig en hij treedt de hennen ook al, dat gedeelte mag hij voor een groot gedeelte van mij overnemen, al doe ik het nog graag zo nu en dan. Ik begrijp best dat die kleine piepert, Maartje heet ze, een moeder nodig heeft en ook dat mijn Pippa daar uitermate geschikt voor is, maar het moet niet zo blijven doorgaan, dan barsten we straks de tuin uit.

Pippa met Maartje in de ren

Hebt u haar al gezien, die kleine? 

Ze ziet er mooi uit, met bruine veertjes op haar vleugeltjes. 

Gelukkig piept ze niet meer zo hard als in het begin. Toen ma Tok haar hier in het Loo zette dacht ik dat ze een enorm grote vogel had meegebracht, ik was verbaasd toen ik zag dat dat keiharde geluid uit zo'n piepklein snaveltje kwam en dat dat snaveltje vastzat aan een gewoon kuikentje. Ik dacht even dat er een adelaarskuiken was geland hier. 

Ik houd een oogje op Pippa's drietal, dat zo plotseling van hun moeder is beroofd. Het is niet echt meer nodig, maar ik heb het aan

het Loo met de ren

Pippa beloofd, dus doe ik het. Kleine Maartje groeit ook goed, zo goed, dat ma Tok het nachthokje 
niet groot genoeg meer vond voor haar. En ze gunde Pippa ook meer ruimte, die arme ziel had al zolang met haar drietal opgesloten gezeten en nu zit ze, na een korte tijd van vrijheid in de tuin, alweer vast. Dus ma Tok ging aan het piekeren hoe ze een ren zou kunnen aansluiten op het Loo. De grote ren kon ze niet gebruiken, het gaas daarin is zo grof dat Maartje daar met gemak doorheen zou kunnen glippen en

Katie2 met haar grote snavel

dan zou ze net zo goed los in de tuin kunnen scharrelen. Maar daar is ze echt nog te klein voor, stel je voor dat Katie haar tegenkomt en 
haar op haar nummer wil zetten. Die heeft een grote snavel, daarmee zou ze Maartje kunnen verwonden. Nee, ma Tok nam het groene rennetje, dat ze in het voorjaar heeft geverfd en ze ging ook aan de gang met de voorkant van het Loo. Het gaas daarin heeft ook te grote gaten, dus daar moest iets aan gebeuren. Ma Tok dook in de grote schuur en kwam eruit tevoorschijn met een rolletje fijn gaas, waar ze een stukje afknipte. Dat ging ze met ijzerdraadjes vastmaken aan het grove gaas, zodat de kleine er niet meer doorheen zou kunnen.

Maartje in de ren

Het was een heel werk en er klonk nu en dan een onparlementair woord, maar na een tijdje was het klaar en werd de toegang tot de ren geopend. 

Nu nog wachten tot Pippa of Maartje naar beneden zou gaan. Voor het geval Maartje te snel van de trap zou rennen en zou vallen had ma Tok een laag bodembedekking op de stenen gelegd, zodat ze niet hard terecht zou komen. Maar de kleine liep keurig over de trap naar beneden en piepte opgewonden naar mama Pippa dat het hier veel groter was dan boven. Eten en drinken stonden er ook, zodat de twee Loo-

Maartje in Pippa's dons

bewoners niet steeds naar boven zouden moeten als ze honger of dorstzouden krijgen. Wat de kleine Maartje doet als ze het koud krijgt of gewoon even lekker veilig wil zitten? 

Kijkt u maar naar de foto hiernaast. Schattig hé? 

Soms is ze dus toch wel lief, vooral als ze mama Pippa nodig heeft.

Ik ben benieuwd hoelang het duurt voordat Maartje deze ren ook weer te klein vindt, want dat ze veeleisend is hebben we al gemerkt hier in de Tok-tuin. 

Het is maar goed dat Pippa streng kan zijn als dat nodig is. Ik ben ervan overtuigd dat zij het kleintje zal opvoeden tot een nette kip, maar dat gaat nog wel even duren, Maartje's leeftijd is geschat op twee of drie weken toen ze haar intrede deed hier in de tuin, ze is nu dus een week of vier of vijf.