In memoriam: Hannah

 Ma Tok:

En nu is er al weer een kipje gaan hemelen.

Pippa met Hannah (bovenste) en Hilda

De mooie Hannah werd hier in de Tok-tuin uitgebroed door Pippa, die het dit jaar wel erg zwaar te verduren krijgt. 

Eerst ging kuiken Maartje naar de eeuwige scharrelvelden, daarna vertrok haar zoon Laurel naar zijn eigen harem en nu is haar dochter Hannah overleden.

Hannah was een erg mooi hennetje, dat samen met Hildert, Inge en Iona hier het licht zag. 

Hildert was al snel vertrokken naar Hogendoorn omdat hij teveel kapsones kreeg en Iona ging hem achterna toen hij teveel lawaai

Inge

begon te maken. 

Nu is alleen Inge nog over van het stelletje zijdehoentjes. Zij was een broeddochter van Babette, maar omdat Hannah en Inge zoveel op elkaar leken werden ze hier in de tuin als zusjes beschouwd. 

Hannah was de stoerste van de twee hennetjes, Inge is altijd wat gevoeliger geweest. 

Hannah was enkele keren broeds en omdat ze de laatste dagen weer telkens op het plateau bleef zitten dacht ik dat dat weer het geval was. Ik haalde haar elke dag even van haar plekje af en zette haar buiten om haar pootjes te strekken en wat wormpjes te verschalken. Op een morgen zag ik dat haar voetjes erg vies waren; omdat zijdehoentjes pootveren hebben

warm legnest (de eitjes moet u even wegdenken)

kan daar van alles aan blijven plakken. 

Ik nam haar mee naar de kraan en waste haar voeten. Ik keek verder en zag dat ook haar achterkant vies was, dus die maakte ik ook schoon. Na haar te hebben afgedroogd zette ik haar in het legnest in het Tok-huis om verder op te drogen, in dat nest was het lekker warm. 

Toen ik 's avonds de deur kwam sluiten zag ik niet Hannah maar Lisa in het nest zitten, zij denkt dat ze broeds is, dat kleine ding. 

De arme Hannah zat bibberend op de koude vloer. 

Hannah in het hondenhokje in de kamer

Ik nam haar mee naar binnen en zette haar in een kattenmandje in de warme woonkamer. Later zette ik het hondenhok bij de kachel, zodat ze wat meer ruimte had. 

Ze bleef doodstil zitten, genietend van de warmte. Ik gaf haar wat water met vitaminen in haar snaveltje, wat ze braaf doorslikte. Eten wilde ze niet, zelfs geen eivoer of wormpjes. De volgende morgen was ze er slecht aan toe, ze haalde moeilijk adem en wilde niet eten of drinken. Ik belde de dierenarts en we mochten al snel komen. 

Ze kreeg een paar prikjes en medicijnen in haar snaveltje, maar de dokter zag het somber in, hij zei dat ze waarschijnlijk coccidiose

de begrafenis van Hannah en cavia Peppa

had, een nare ziekte, waar kippen aan kunnen overlijden. 

Ik moest haar maar goed warm houden thuis. 

Dat deed ik, maar ondanks alle goede zorgen sliep ze een paar uur later in.

Omdat de cavia van mijn kleindochters diezelfde dag was overleden hebben wij de twee diertjes die avond bij elkaar begraven. Zo liggen ze geen van beiden alleen in de grond.

Inge en Pippa zijn erg verdrietig, ik zag ze samen in het Tok-huis zitten en later ook bij het grafje, dat een prachtig monument heeft gekregen van de kleindochters.

het grafmonument voor Hannah en cavia Peppa

Slaap zacht, Hannah, je was een prachtig lief kipje, we zullen je nooit vergeten.