vrijdag 17 december 2021

Belangrijk nieuws


Sandra:

Er is iets heel fijns gebeurd in de Tok-tuin de afgelopen week. 
Iets wat ik niet had durven dromen. 

Soestdijk staat klaar
Pa en ma Tok waren met de auto weggeweest en in die auto namen ze een vervoersmandje mee. Op de heenreis was dat mandje leeg, maar toen ze terugkwamen niet meer. Ma Tok had de dag ervoor al het nachthok van Soestdijk (míjn Soestdijk) opnieuw in orde gemaakt en de grote ren voor de deur gezet. Wij konden er nu niet meer in, maar er werd wel nieuw voer en schoon water neergezet. 
Toen had er bij mij al een lampje moeten gaan branden. 

Ma Tok kwam met het mandje de tuin in en eruit haalde ze een bruine kip, die erg op mij leek. 
de lege vervoersmand
Ze praatte tegen de kip en zette haar voorzichtig in het nachthok waarna ze de deur daarvan dicht deed. 
Ik dacht eerst dat ik gedroomd had, maar na een poosje kwam de grote bruine hen naar beneden over het trapje. Ze kwam dicht bij het gaas van de ren staan en ik ging naar haar toe. "O, wat fijn om een soortgenoot te zien!" kakelde ze zachtjes. "En nog een heleboel kleintjes ook! Kom jij ook uit een legschuur?" Ik keek haar aan en kakelde terug dat ik niet uit een legschuur kwam maar uit een bos, samen met een vriendin, die nu overleden was. Ik werd droevig toen ik aan Saartje dacht, de nieuwe kip zag dat en vroeg of dat al lang geleden was. 
Ik kon even niets uitbrengen,
Sandra bij Soestdijk
ik schudde mijn kop en toen keek ze me heel lief aan. Ik begreep dat zij met mij meevoelde en dat ze me begreep. 
Om weer wat vrolijker te worden vroeg ik haar of ze al een naam had gekregen van ma Tok. "O, is die vrouw ma Tok? Ze noemde me Trijntje, ik denk dat dat mijn naam is." Ik vertelde haar dat ze nu Trijntje Tok heette, omdat wij allemaal leden zijn van de familie Tok. Ze vond het erg chique om een dubbele naam te hebben, in de legschuur had ze gewoon "kip" geheten, net als alle anderen. "Het ziet er hier goed uit, ik heb een mooi schoon hok gekregen met lekker eten en schoon water. Komen jullie straks allemaal hier bij mij slapen?" Ik vertelde haar dat dat nooit zou passen, wij slapen in het Tok-huis, achterin de tuin. Maar als zij helemaal
Sandra en Nikolaas bij de ren van Soestdijk

gewend zou zijn zou ze ook los door de tuin mogen scharrelen en misschien konden wij dan samen in Soestdijk slapen, net zoals ik dat met Saartje had gedaan. 
Dat leek haar een heel goed plan. 
Ze kon niet geloven dat iemand haar nachthok te klein vond voor alle kippen in de tuin, in de legschuur sliepen ze allemaal bovenop en tegen elkaar aan. Maar ze dacht dat ze wel zou kunnen wennen aan de ruimte, als ze maar niet te lang alleen hoefde te blijven. 

Trijntje verkent haar nachthok
Tsaar Nikolaas kwam ook even kennis maken met zijn nieuwe dame; hij stelde zich netjes voor en zei dat hij haar een mooie hen vond. Trijntje begon gewoon te blozen, zoiets had ze vast nog nooit eerder gehoord. 
's Avonds namen we afscheid en ging ik naar het Tok-huis om te slapen. Ik hoorde later ma Tok tegen Trijntje praten, ze zei dat ze nu wel het nachthok in moest gaan om te slapen, anders zou ze het te koud krijgen. 
En daarna kwam ze onze deur sluiten. 
Wat was ik gelukkig!

3 opmerkingen: