Eierziekte?

Linda:

Ik begrijp er niks van, nu is Saartje er niet meer en Sandra slaapt bij ons in het Tok-huis. 

ei van Sandra/Saartje (links) en 1 van de anderen

Maar er was toch iets raars aan de vleugel in Soestdijk? Saartje en Sandra kakelden er met iedereen over dat zij plotseling veel kleinere en lichtere eitjes legden. Maar nu hoor ik daar niemand meer over. Dat komt natuurlijk doordat Saartje er niet meer is en Sandra bij ons woont, als zij nu kleinere eitjes legt valt het niemand op. Maar ik wil toch graag weten hoe het kwam dat die eitjes zo veranderd waren. Misschien is het wel iets engs, iets besmettelijks. Zou ik dan nóg kleinere eitjes gaan leggen? 

Linda, Sandra en Pippa in de tuin

Of, en daar moet ik niet aan denken, net zulke grote als die van Saartje en Sandra! Dat zou een ramp zijn. Met wie kan ik hier nu het beste over kakelen? Ik maak me echt zorgen. Ik denk dat ik naar mama Pippa ga, dat is tenslotte mijn broedmoeder en zij is erg wijs, ze heeft al zoveel meegemaakt hier in de tuin. Ik heb haar daarnet nog gezien, o, daar loopt ze samen met Sandra. Ik weet niet of het een goed idee is om het aan mama te

iedereen legt haar eieren nu op het plateau van het Tok-huis

vragen waar Sandra bij is, zou zij dan niet verdrietig worden omdat ze aan Saartje moet denken als ik over de eieren begin? Maar misschien is het juist wel goed, zij weet uit de eerste vleugel wat er mis was met de eieren in Soestdijk. Soestdijk staat nu trouwens weer leeg, ik heb ma Tok er al naar zien kijken, zouden daar weer nieuwe bewoners in komen? Maar daar ging het niet over, ik zou naar mama Pippa gaan. "Mama," vroeg ik zachtjes, want je hoort niet in te breken als er een paar hennen in gesprek zijn. "Momentje, Linda," kakelde Pippa en ze kletste nog even verder met Sandra, die mij een knipoog gaf en tegen haar zei

Linda kijkt angstig

dat ze later wel verder konden kakelen, een vraag van een broeddochter moest voorgaan. Ik bedankte haar hartelijk, zoals ik dat van mama had geleerd en Pippa liep met mij mee naar een rustig plekje. Ze vroeg wat er zo belangrijk was dat zij haar gesprek met een grote hen moest afbreken. Ik wilde zeggen dat ze eigenlijk alleen maar gezellig aan het kletsen was geweest met Sandra, maar bij nader inzien leek me dat niet zo'n goede opening van het gesprek dus hield ik wijselijk mijn snavel dicht. Totdat ik bedacht dat ik nu wel íets moest zeggen en ik vertelde mama mijn overpeinzingen over de vreemde eieren in het nachthok van Soestdijk. "Maar daar hoef jij je toch niet druk over te maken, dat is al voorbij," kakelde Pippa. 

mama Pippa

"Maar als het nu eens besmettelijk is en ik straks net zulke grote eieren moet gaan leggen als Sandra..." kakelde ik bibberend. 

Mama Pippa dacht even na en begon toen te grinniken. 

"Ik denk dat ik wel weet hoe het in elkaar zit," zei ze en ze drukte me op het hart me  er geen zorgen over te maken, omdat er niets besmettelijks aan was. Ik liep geen enkel gevaar en de andere hennen ook niet.

Ik keek haar verbaasd aan, zou zij meer weten over het eieren-mysterie?

En u, weet u het ook?