Kou of regen

 Annette:

Wat is het koud geweest hè? 

Wij hebben gelukkig allemaal een dikke laag dons en daaroverheen een verendek, dus we kunnen er wel tegen, maar ik ben toch blij dat die erge kou voorbij is. 

de ren staat weer op z'n oude plek

Het is jammer dat het nu weer telkens zo nat is, maar je kunt niet alles hebben. 

Omdat Trijntje zo snel gewend is hier heeft ma Tok de ren, die bij Soestdijk stond om haar wat extra ruimte te geven, weer op zijn oude plek gezet. Nu kunnen wij weer lekker schuilen als het regent. Dat kon ook wel toen hij bij Soestdijk stond, maar op de één of andere manier nodigde dat niet zo uit als waar hij nu staat. Omdat Trijntje de ren nog nooit op die plek had meegemaakt wist ze de eerste

natte Trijntje op stok bij Sandra

avond niet hoe ze Soestdijk moest binnenkomen, ze liep maar heen en weer door de tuin. Ik hoorde vanuit het Tok-huis dat ma Tok haar ging helpen, ze legde haar zaklamp in het nachthok en liet het licht daarvan door de opening naar de trap schijnen. Aangetrokken door dat licht vond Trijntje eindelijk de weg naar boven om lekker bij haar vriendin te slapen. Ze ging zelfs op de stok zitten naast Sandra, dat had ze nog nooit gedaan. Trijntje is duidelijk niet gewend aan regen, ze blijft gewoon door de tuin scharrelen en wordt dan kletsnat. 

Ma Tok zei tegen haar dat ze dat niet moet doen omdat ze ziek kan worden, maar Trijn vindt het zó fijn om buiten rond te lopen dat ze het niet kan laten. Sandra gaf haar vriendin ook al op haar kop, zij is bang om Trijntje kwijt te raken aan een longontsteking of iets dergelijks en ze is juist zo blij dat

ei van Trijntje (achteraan) en van Sandra

ze weer een rasgenoot heeft in de tuin. 

Ma Tok strooit het lekkers in de ren als het regent, dat helpt een klein beetje. 

Trijntje legt elke dag een mooi groot donkerbruin ei in Soestdijk, ik zag er pas één liggen toen ik ook daar mijn eitje ging leggen. Het is daar lekker rustig, in het Tok-huis zijn altijd meerdere hennen aan het eten of drinken of ze doen er een dutje. Naast het ei van Trijntje lag een enorm ei van Sandra, ik begrijp niet dat zij dat eruit krijgt, om het zo maar even te zeggen. De eieren van Sandra zijn iets lichter dan die van Trijntje en ze hebben vaak rare

ribbels op het ei van Sandra

ribbels in de schaal. Dat komt omdat Sandra al oud is, het ei zit dan een beetje langer in haar lijf op de plek waar de schaal gevormd wordt en dan komt er hier en daar wat meer kalk op. 

Er is niets mis met zo'n ei, de schaal gaat alleen wat moeilijker open, dus het is maar goed dat er geen kuiken in groeit, dat zou er nooit uitkomen. 

Ik heb nu al zin in de lente, dan is het altijd zo vrolijk in de tuin. Maar het schijnt dat er nog een heleboel kou komt voordat het zover is, als ik tenminste Nadine moet geloven. Zij kakelde dat ze aan haar botjes voelt dat de winter nog lang niet voorbij is. Omdat ik daar niet blij van werd heb ik aan onze filosofe, Odette, gevraagd wat zij ervan dacht. 

Nou, daar werd ik ook niet wijzer van. 

"Het kan vriezen en het kan dooien" zei ze. Ja, dat weet ik ook wel, daar hoef je geen denker voor te zijn.