Droom en werkelijkheid

Daantje en Dirkje:

Wat ons nôu weerr is overrkomûh, juh gelooft ut niet.

het Loo in de Tok-tuin

Komûh we niksverrmoedûnd de têun in en zien we ma Tok bè ut Loo, u weet wel, dat hôutûh hokkie, staan prratûh. 

Worrdt ze dement? 

Staat ze in zichzellûf te prratûh? Dat hokkie was toch leeg? Of is daarr iets gebeûrd zonderr dat wè het merrktûh? 

Natuurrlûk gingûh we kèkûh wat err aan de vleugel was daarr. 

En wat we toen zagûh: onze veerrûh gingûh rrechtop staan. 

is Geertrui herleefd?

Dat kon toch niet? 

In dat hokkie zat Geerrtrrui! 

U begrrijpt het natuurrlûk: wè rendûh err op af. 

"Geerrtrrui!" rriepûh wè om ut harrdst. Maarr ut wittûh kuiffie kakeldûh niets terrug. 

Waarrûh wè gek geworrdûh? 

Ma Tok keek naarr ons en zei: "Lieve meiden, dit is een verrassing speciaal voor jullie. Het is niet één van de Geertruitjes, die zijn terug gekomen, want dat kan niet. Zij zijn overleden en komen nooit meer in de tuin, al liggen ze er wel onder en blijft hun geest hier altijd hangen. Dit is een nieuwe kuifhoentje, ik heb haar speciaal uitgekozen omdat

Ursula Geertruida

ze zo op Geertrui lijkt. Aan jullie de eer om haar een naam te geven. De enige voorwaarde is dat die naam met een "U" moet beginnen." 

Nôu, u begrrèpt wel dat wè snel gingûh denkûh overr een naam voorr deze bijzonderre kip. "U, U", kakeldûh we om ut harrdst. Tot we elkaarr aankekûh en het wistûh: "Urrsula" riepûh we naarr ma Tok. Die lachte en zei dat ze dat een mooie naam vond. "En omdat ze zo op de Geertruitjes lijkt zullen we haar Ursula Geertruida Tok noemen," voegdûh ze erraan toe.

de hele familie komt kijken naar het nieuwe kipje

"Hiep hiep hoerra voorr Urrsula Geerrtrruida!" schrreeuwdûh wè, zo harrd dat alle kippûh erraan kwamûh rrennûh. 

"Wat is hier aan de vleugel?" kakeldûh de tsaarr. "Kèk dan selluf, juh!" rriepûh wè, "err is weerr een Geerrtrrui in de têun!" 

Natuurrluk begrreep hij err niks van, hij heeft Geerrtrrui nooit gekend, maarr de ouderre hennûh kwamûh allemaal op een drrafje aangerrend om te kijkûh of ut waarr was. En dat was ut natuurrlûk. Urrsula G. kwam naarr benedûh in de rren en iederreen kwam vlakbè staan om haarr te verrwelkomûh. Ze keek un beetjûh

gezellige boel bij de ren van het Loo

verrlegûh naarr al die kippûh en ze kakeldûh helemaal niet. 

Om haarr op haarr gemak te stellûh gaf ma Tok haarr wat meelworrumpies, die ze lekkerr ging opsnavelûh. Wè kregûh allemaal ook een flinke dosis van die lekkerrnij, vlakbè de rren van Urrsula G. Zo kondûh we elkaarr goed zien onderr het smikkelûh van dat lekkerrs. 

Ursula Geertruida Tok

Die avond gingûh wè opgewondûh naar ut Tok-hêus om te slapûh, de
tsaarr had ons drrie keerr moetûh rroepûh voorrdat we ons kondûh losrrukkûh van onze nieuwe vrriendin, die nog steeds geen snavel had opengedaan tegen ons. Maarr dat zou vast wel goedkomûh, daarr zijn wè zekerr van! Ze heet niet voorr niets Urrsula Geerrtrruida!

Wè kakeldûh nog un tijdjûh doorr toen we op stok zatûh, maarr toen werrd Nikolaas boos en zijn we toch maarr gaan slapûh. We drroomdûh allebè overr Geerrtrrui, die was terruggekomûh in de Tok-têun.