Vies praatje

Pavlova:

Ik ben al weer een jaar hier in de Tok-tuin. 

Wat gaat de tijd toch snel. 

Pavlova alleen in het Loo

Ik weet nog als de dag van gisteren dat pa en ma Tok bij Hoogendoorn langs mijn hok liepen en dat ze terugkwamen en mij meenamen naar Leiden. Ik zat helemaal alleen in een doos in de auto en in de tuin werd ik ook weer alleen in een hok gezet. Ik had er alle ruimte en vanuit de ren kon ik andere kippen horen kakelen. 

Bang was ik niet, dat ben ik nog nooit geweest. Er kwam een heel grote hen op mij af, ik zag dat ze probeerde mij te intimideren en omdat de aanval de beste verdediging is vroeg ik haar wie zij was. 

Pavlova ontmoet de grote Katie

Ze keek een beetje verbaasd en gaf toen gewoon antwoord. Dat was Katie, die nu allang niet meer leeft (zie "Nog een aanwinst voor de Tok-tuin" van 29-01-2021). 

Ik hoorde dat ma Tok mij graag wilde hebben als hen voor de tsaar, zodat wij samen mooie Grubbe baardkriel kuikens zouden kunnen maken. Vorige zomer was ik daarvoor nog een beetje te jong, maar misschien gaat het dit jaar wel gebeuren. 

Op het ogenblik leg ik geen eitjes, het is te koud en er is te weinig daglicht. 

wormpjes in kippenpoep (foto internet)

Vooral dat licht hebben wij nodig, wij eten alleen maar als het licht is en met deze korte dagen krijgen we niet genoeg binnen om daar eieren van te maken. 

En er is nog een reden voor het niet leggen van ons. 

Wij hebben wormpjes. 

Nee, geen wormen om te eten, maar foute wormpjes in onze darmen. Die nemen ons voedsel en zo krijgen wij te weinig. Daar is niet tegen aan te eten, die nare parasieten vreten onze darmen helemaal leeg. 

Hoe ma Tok ontdekte dat wij last hadden van die akelige diertjes? Zij zag dat in onze poep. 

het anti-wormmiddel voor door het drinkwater
(foto Hoogendoorn)

Daar zitten allemaal witte sliertjes in, die lijken op mie van de Chinees. Ik weet niet wie ermee begonnen is en ook niet wie wel en wie niet besmet is, maar ma Tok is rigoureus aan de gang gegaan met de bestrijding. Zo heeft ze, nadat ze onze poepjes van de mestplanken had verwijderd, die planken helemaal schoongeboend met een middeltje dat ze nog in de grote schuur had staan. Onze zitstokken zijn ook schoon geschrobd en afgespoeld onder de kraan. Ze waren nog wel een beetje vochtig toen ze weer in ons huis werden gelegd, in de mist droogden ze niet erg, al had ma Tok ze wel afgedroogd met een oude doek. 

wormpilletjes

En de belangrijkste maatregel is dat wij door ons drinkwater een middeltje tegen wormpjes krijgen. We moeten allemaal goed drinken heeft ma Tok gezegd, als dit niet helpt moeten we allemaal een pilletje slikken en dat is best een gedoe. We moeten dan allemaal om de beurt van onze stok worden gepakt in de avond en als we dan een pilletje hebben gehad moet ma Tok onthouden wie er wel en wie nog niet behandeld zijn. 

Daarom is dit middeltje door het drinkwater veel gemakkelijker, dus dat probeert zij eerst. 

Om ons te verleiden goed te drinken heeft ma Tok een beetje

honing door het drinkwater

honing door ons drinkwater gedaan, dat is lekker, dus we drinken flink. 

Nu is het dus afwachten of het gaat werken. 

Een enkele keer legt één van ons nog wel een eitje, maar die doet ma Tok weg.

Eieren eten waar misschien medicijnrestjes in zitten, of nog erger: stukjes worm, lijkt haar niet gezond en al helemaal niet lekker. 

Voorlopig even geen eitjes dus.

Mijn excuses voor dit vieze verhaaltje, maar ja, dit gebeurt in de Tok-tuin en u wilt op de hoogte gehouden worden, toch?