Filosofie van de koude grond

Odette:

Ik ben nog net niet de oudste hier, dat is Nadine, maar daarna kom ik met mijn twaalf jaren. 

Desiree, Odette's broedmoeder

Al die jaren heb ik hier in de Tok-tuin doorgebracht, ik ben hier uit mijn eitje gekropen. Mijn broedmoeder was Desiree, zij ligt al een hele poos onder de tuin. 

Zij werd vijftien jaar, zou ik ook zo oud worden? Ik ben natuurlijk alleen maar een broeddochter van haar, zij was een Hollands kuifhoen en ik ben een chabo, maar misschien heeft zij toch wel iets van haar gezondheid op mij overgedragen, je weet het nooit. Ik zit daar wel eens over na te denken, hoe dat allemaal gaat. 

Ma Tok zorgt goed voor ons, maar zij kan toch niet voorkomen dat er nu en dan een kipje jong sterft. Waarom de één gezond is en de ander ziek wordt, ik kom er niet uit. De geredde legkippen zijn doorgefokt, dat is nooit gezond, dus dat die niet oud worden is geen wonder, maar Barbara bij voorbeeld was nog helemaal niet zo oud en haar vriendin Babette leeft nog vrolijk voort, terwijl zij

Maria, Nadine's broedmoeder

even oud is als Barbara. 

Nadine is trouwens ook twaalf, we schelen maar heel even in leeftijd. Haar broedmoeder was Maria, die er ook allang niet meer is, zij is elf jaar geworden, ook best een aardige leeftijd. Zo zou je toch kunnen denken dat het verschil maakt als je broedmoeder lang leeft. 

Quinoa is mijn broeddochter en zij doet het erg goed, ze is een prachtige kip geworden, die haar haantje staat als het nodig is. Ik ben trots op haar, ze denkt ook over de dingen na, net zoals ik. Als ik er over een tijdje niet meer ben moet zij maar de filosoof worden van de familie Tok. Ik vraag haar wel eens wat zij van een bepaalde zaak denkt, bij voorbeeld over broeden later in het jaar, zoals Trui nu weer wil. Quinoa kakelde dat zij het dom vindt van Trui, omdat ma Tok zegt dat de kuikens dan nog te

Quinoa

klein zijn als de koude tijd weer aanbreekt. Ze had er zelf dus nog niet over nagedacht, ze nam gewoon over wat ma Tok zei. 

Ik vroeg haar wat zij er nu echt zelf van vond en toen ging ze zitten denken. Na een tijdje kakelde ze dat het toch moeilijker was dan ze had gedacht, misschien was het wel beter om elke hen zelf te laten beschikken of ze wel of niet ging broeden, waarom zou ma Tok het beter weten dan de kip in kwestie zelf? 

Kijk: dat verraste mij, ze kan dus toch wel zelf oordelen. Even later zag ik haar met Daantje en Dirkje kakelen. Ik ging voorzichtig iets

Daantje en Dirkje houden niet van broeden

dichterbij zitten om te horen waar ze het over hadden. Ik hoorde Quinoa aan de twee vragen hoe zij dachten over broeden. Ze ging dus ook nog onderzoek doen, ik stond versteld. 

Ik hoorde Daantje kakelen: "Meid, jûh zou wel gek sèn om te gaan brroeiûh, drrie wekûh stilzittûh en dan daarrna nog wekûhlang die morrmels achterr je aan hebbûh hobbelûh." Dirkje voegde eraan toe: "Mama, ik heb hongerr, mama, zè zit mè te pestûh, mama, ik wil naarr buitûh! Nee hoorr, mè niet gezien!" 

Floortje vindt broeden fijn

Quinoa hoorde ze aan en zei toen dat ze er zo nog nooit tegenaan had gekeken. Daarna ging ze naar Floortje, die dit jaar twee haantjes heeft uitgebroed en opgevoed. Floortje kakelde dat zij het heerlijk had gevonden, die twee kuikens, die helemaal van haar afhankelijk waren en die zo lekker onder haar kwamen schuilen. Wel jammer dat ze weg moesten, maar zo is het leven. 

Ik zag mijn broeddochter nadenkend weglopen om op een rustig plekje de uitkomsten van haar enquête te overdenken. 

Ja, dat wordt een waardige opvolgster van mij, al denk ik er nog helemaal niet aan om te verhuizen naar de onderkant van de tuin.