In memoriam: Annemarie

Ma Tok:

Annemarie kwam bij ons in de Tok-tuin in september 2022 samen met Angelique, Amalia, Alexia en Ariane. 

Annemarie bij Hoogendoorn

Ik had de vijf hennetjes gezien bij Hoogendoorn, waar ze in een hok rondscharrelden tot ze een nieuw onderkomen zouden hebben gevonden. 

Sommige van deze kipjes hadden een ringetje om hun poot, waardoor hun leeftijd kon worden bepaald; op zo'n ringetje staat namelijk hun jaar van uitkomen. Bij Annemarie was dat niet het geval, zodat ik niet wist hoe oud ze was. 

Bij Hoogendoorn kon niemand me daarover iets vertellen, ook

Annemarie in de ziekenboeg

wisten ze niet waar deze kipjes vandaan kwamen. 

Annemarie zat in een ander hok dan de overige A's, die bij elkaar verbleven. 

Ik nam ze alle vijf mee, omdat ik niet één hennetje alleen achter wilde laten blijven. 

Annemarie was de eerste die ziek werd en naar het mensenhuis verhuisde, waar ik haar verpleegde tot ze weer gezond was. 

Daarna had ze het duidelijk naar haar zin in de tuin, maar na een poosje begon ze mank te lopen en wilde ze niet meer naar buiten. 

Pa Tok, die intussen voor de familie zorgde, maakte zich ongerust over haar, hij gaf haar telkens lekkere

Annemarie komt de ren uit

hapjes, maar toen ik weer bij de kippen kwam voelde ik dat ze desondanks broodmager was. 

Ik zette haar apart in een hokje met vloerverwarming, ze at lekker van de meelwormpjes en het eivoer, maar na een paar dagen lag ze toch levenloos in het hok. 

Ik heb haar begraven in de Tok-tuin, waar ze toch nog een goede tijd heeft gehad, al was die niet lang. We zullen nooit weten hoe oud ze is geworden.

Rust zacht, lief kipje, we zullen je niet vergeten.

 

Alweer droevig nieuws

Ma Tok:

Helaas is er alweer droevig nieuws te melden.

Annemarie is gisteren overleden.

Zo is er weer rouw in de Tok-tuin.

Haar "In memoriam" kunt u aanstaande dinsdag lezen.

Colleges filosofie

Odette:

Wat jammer hè, dat Floortje is overleden. Ik vond haar juist zo'n leuk hennetje. 

Angelique

Zij dacht ook na over de dingen, net zoals ik dat altijd doe. 

Ik had haar graag opgeleid tot filosoof, zodat zij mij zou kunnen opvolgen als ik er niet meer ben, maar nu is zij nog eerder gegaan dan ik. 

Hoe moet dat nu? 

Ik laat mijn gedachten regelmatig gaan over de kippen hier en dan vooral over de jongere hennen; ouderen kunnen mij wel opvolgen, maar die blijven niet zo lang meer leven, dan moet er al snel weer een nieuwe denker worden gezocht. Eerst dacht ik aan de nieuwste aanwinsten, de A's om ze zo maar even te noemen. Maar niemand weet waar ze vandaan komen en van sommigen weten we de leeftijd niet, al zien ze er allemaal best jong uit. Ik zie Annemarie al een poosje moeilijk lopen,

Yneke

soms op één poot en soms een beetje mank, dus ik denk dat ik haar maar oversla, stel je voor dat zij iets mankeert waaraan ze dood gaat, dan moeten we meteen weer een nieuwe filosoof zoeken. Angelique lijkt mij een aardig meisje, die is wel kandidaat. Amalia is een beetje te bazig naar mijn smaak en Alexia en Ariane zijn mij een beetje te volgzaam. 

Yneke is ook een lief kipje, die heeft ook potentie, Yolanthe vindt zichzelf een beetje te belangrijk en Zaza... tja, die is mij wat te wispelturig. 

De twee grote dames zijn ook wel rustig en nadenkend, die zouden ook kunnen, maar ik weet niet of zij zichzelf niet te groot vinden om naar mij te luisteren als ik hen iets wil leren. 

Willeke

Willeke zou ook kunnen, Wendy is een beetje te pinnig, Quinoa is ook een mogelijkheid, Pavlova is een beetje teveel van adel, Trui is aardig, maar zij denkt niet zoveel na, Lisa en Linda zijn haaibaaien, Daantje is zeker geen kandidaat, die denkt alleen aan kattenkwaad. Babette, Annette en Xara zijn niet meer de jongsten, dus die laat ik ook buiten beschouwing. 

Angelique, Yneke, Willeke en Quinoa zijn dus de meest belovende filosoofjes in de dop. 

Toen kwam de vraag hoe ik dit verder moest aanpakken. 

Ik bedacht dat ik een filosofen-klasje zou gaan maken, zodat ik zou

Quinoa

kunnen kijken wie de geschiktste is om mij op te volgen. 

Zo gedacht zo gedaan. 

Ik stapte eerst op Yneke af, die vind ik erg lief. Ik vroeg haar of zij ervoor voelde om wat te leren over filosofie. Ze keek me een beetje wazig aan en ik begreep dat zij niet wist wat ik bedoelde, dus ik legde uit dat een filosoof nadenkt over alles. Dat leek haar wel wat. 

het Loo-college

Zo, nummer één was binnen. Angelique vond het ook een leuk idee, zij wilde graag iets bijleren kakelde ze. Willeke stemde ook toe maar Quinoa, die nota bene mijn broeddochter is, kakelde dat zij daar helemaal geen zin in had, zij scharrelt liever door de tuin dan te zitten suffen, zoals zij nadenken noemde. 

Ik was blij dat zij meteen "nee" kakelde en niet pas nadat ik
moeite voor haar had gedaan, al schaamde ik me wel een beetje dat mijn eigen broeddochter mijn vak als "suffen" bestempelde.

 

En zo is het gekomen dat wij morgen beginnen met de eerste beginselen der filosofie te bestuderen. 

We gaan onze lessen houden in het Loo, dat staat toch leeg, daar zullen we niet gestoord worden.

Xena:

Het mysterie van het verdwijnen der dingen is nog niet opgelost, maar ik geloof toch dat er iets begint te dagen hier. 

het gang-raam in het mensenhuis

Zo zou ma Tok verdwenen zijn en dat zou wel het ergste zijn wat ons kon overkomen, maar ik heb haar toch heel duidelijk zien staan in het mensenhuis voor het raam boven. Ze keek naar mij en ze zwaaide. Daar werd ik helemaal blij van. Toen pa Tok de kleintjes uit het Tok-huis had gelaten heb ik het meteen doorgekakeld aan Yneke en de anderen. Vooral Yneke had zich ernstige zorgen gemaakt en ze kon mij maar nauwelijks geloven. Ik hoop dat ma Tok nog een keer voor dat raam gaat staan als Yneke ook buiten is, dan kan zij haar zorgen ook vergeten. 

tsaar Nikolaas gelooft niet dat ma Tok 
iets te maken heeft met de verdwijningen

Het vreemde is dat sinds ma Tok niet meer in de tuin komt er ook geen dingen meer verdwijnen. Ik heb met mijn beste vriendin en huisgenote Xandra gekakeld en wij zijn het erover eens dat ma Tok misschien iets met dit mysterie te maken heeft. We zijn samen naar de tsaar gegaan om onze vermoedens aan hem voor te leggen, maar hij kakelde dat hij zich niet kon voorstellen dat ma Tok ons voor de gek zou houden. Bovendien was zij zelf slachtoffer van een verdwijning en slachtoffer en dader zijn toch meestal niet dezelfde. 

Wij hebben wel gezien dat ma Tok, voor ze verdween, veel met Daantje stond te praten, dus ik weet niet of zij Daantje verdacht van de rare dingen die hier gebeuren. 

heeft Daantje er iets mee te maken?

Het raadsel blijft toch boven de tuin hangen en het geeft een soort onrust. Tsaar Nikolaas trekt zich regelmatig terug om te brainstormen, maar ik geloof niet dat daar erg veel uit komt. Dus Xandra en ik houden alles nu goed in de gaten en ik hoop dat wij het raadsel kunnen oplossen.

Ondertussen is Floortje door mevrouw Wies begraven. Wiske was behoorlijk van slag toen zij haar dochter levenloos had zien liggen in het Tok-huis. Het is ook vreemd dat een kind eerder gaat dan de moeder, maar het komt toch voor. Ik vond Floor altijd een lollig hennetje, best lief, maar soms ook eigenwijs. 

Daantje, Dirkje en Floortje als kuikens

Ze was van hetzelfde geboortejaar als Dirkje, die een paar maanden eerder plotseling doodging. 

Zou het aan het bouwjaar liggen? Alleen Daantje is nog over van dat jaar, ik hoop dat zij nog lang hier mag blijven. 

Zou ma Tok daarom misschien zoveel met haar gepraat hebben? Zou Daantje bang zijn dat zij binnenkort ook dood zal gaan? Ik ga eens met haar kakelen om haar een hart onder de veren te steken, het is best zwaar voor haar dat zij al haar leeftijdgenoten nu kwijt is. 

 

In memoriam: Floortje

Ma Tok:

Floortje kroop in 2017 uit haar ei in de Tok-tuin.

Floortje als kuiken

Haar broedmoeder was Wiske, die naar alle waarschijnlijkheid ook haar biologische moeder was. 

De twee dames leken sprekend op elkaar. 

Dat wat het uiterlijk betreft; innerlijk waren ze nogal verschillend. 

Wiske is een bazig type, terwijl Floortje lief en zachtaardig was. 

Anne C, Floortjes vader

Haar vader was Anne C, een zoon van LazaRus, die hier een tijd als hulphaan heeft gediend en die al een poos geleden naar Stolwijk is verhuisd nadat hij een coup had gepleegd tegen zijn vader LazaRus. 

(zie LazaRus en Anne C 1, 2 en 3 van 9 tot 14 juni 2017). 

Floor met mama Wiske en oma Maria op de hordeur

Als kuiken was Floortje het soms niet eens met mama Wiske, dat kunt u lezen in het verhaaltje van 19 juli 2017 (Floortje: schatje of ondeugd?). 

Samen met mama Wiske maakte ze kennis met het Tok-huis, waar ze bovenop de hordeur gingen slapen (zie Het hoogste plekje van 11 augustus 2017). 

Floortje heeft een bewogen liefdesleven gekend, zo was haar eerste liefde een grote jonge meeuw, die zij "prins Meeuw" noemde. 

(zie "Het waren twee koningskind'ren 1, 2, 3 en epiloog van 26 juli tot 26 augustus 2019). 

Floortje met haar kuikens Valentijn en Victor

Gelukkig werd zij getroost door haar moeder toen die liefde niet van twee kanten bleek te komen. 

In 2022 heeft Floortje twee kuikens uitgebroed, die Valentina en Victoria werden genoemd. 

Helaas bleek al snel dat hun namen veranderd moesten worden in Valentijn en Victor en dat ze moesten verhuizen naar Stolwijk. 

Floortje werd door pa Tok dood in het Tok-huis gevonden en ze is door mevrouw Wies begraven, waarvoor ik haar hartelijk dank.

Ze is vijf en een half jaar oud geworden.

Vaarwel lieve kleine Floor, we zullen je niet vergeten.

Droevig bericht

Ma Tok:

Deze week is onze kleine Floortje overleden.

Haar "In memoriam" kunt u aanstaande vrijdag lezen.

Zo is er weer rouw in de Tok-tuin.

Waar is ma Tok?

Yneke:

Ik ben een beetje verdrietig.

in de tuin zonder ma Tok

Ik zal u vertellen hoe dat komt. 

Op de foto boven dit verhaaltje ziet u mij zitten op de schouder van ma Tok. Die foto hebt u al eerder gezien, Pavlova kakelde toen dat ik het zo fijn vond om bij ma Tok te zijn en daarin had zij helemaal gelijk. Maar de laatste dagen heb ik ma Tok niet in de tuin gezien en nu ben ik dus een beetje bedroefd. 

Pa Tok komt ons elke dag verzorgen en dat doet hij goed hoor, daar zal ik niks over zeggen, maar ik heb toch liever ma Tok. Gewoon omdat ik dat gewend ben en ook omdat ik haar erg lief vind. 

Yneke is een beetje bedroefd

Pa Tok is ook lief en hij doet alles hier prima, maar ja, hij is geen ma Tok. 

Begrijpt u het? 

Ik weet niet waar ma Tok is gebleven, ze zal toch nog wel een keer terug komen? Ik wilde het aan pa Tok vragen maar dat durfde ik niet. De anderen weten ook niet waarom ma Tok niet meer in de tuin komt. Ik ben bang dat ze ons niet leuk meer vindt, als dat echt zo is moeten wij misschien wel weer verhuizen allemaal en waar we dan terecht komen weet ook niemand. Ik heb mijn zorgen geuit tegen onze tsaar maar hij weet ook niet wat er aan de vleugel is in het mensenhuis.

Yneke en haar vriendin Yolante

En nu hoop ik dat u misschien wel weet waar ma Tok is en waarom ze niet meer bij ons komt. 

Als dat zo is, wilt u dan zo vriendelijk zijn om een reactie achter te laten onder dit verhaaltje? 

Dan hoor ik het vast wel. 

Het zal toch niet zo zijn dat ma Tok ook verdwenen is net zoals al die andere dingen hier in de tuin?

Dit verhaaltje is maar kort, want ik heb geen inspiratie, dat begrijpt u vast wel. 

Laat u alstublieft wat van u horen?