De ochtend is altijd vroeg (naar een lied van tante Sidonia)

Wiske:

Hebt u ook zo'n zin in de lente? 

LazaRus, die allang niet meer leeft

Onze tsaar heeft vorige week al gekakeld dat hij er aan toe is en ik ben dat helemaal met hem eens. Dat mag in de krant, zult u zeggen, want dat komt niet vaak voor. 

En dat klopt, maar hierin moet ik hem toch gelijk geven. Verder was ik altijd een beetje tegen hem, ik heb nog steeds heimwee naar onze goede LazaRus, die al lang niet meer leeft, maar nog wel nazaten hier heeft rondlopen. Odette, Annette en ikzelf ook. En Xara en Daantje, allemaal hennen met zijn genen in hun lijf. 

Ik ben niet meer zo fel anti de tsaar als in het begin, toen vond ik hem maar een waardeloos haantje, hij haalde het niet bij Laza. 

de tsaar is nu echt de baas in de tuin

Maar zo langzamerhand merk ik toch dat hij wat meer overwicht begint te krijgen hier in de tuin. 

Hij was natuurlijk ook nog erg jong toen hij hier kwam, dat moeten we niet vergeten. Hij moest nog ingroeien in zijn taak, zogezegd. En ik moet hem nageven dat hij dat aardig doet. Hij heeft zelfs ma Tok op haar kop gegeven omdat ze ons ertussen had genomen door dingen te laten verdwijnen. Dat moet je toch maar durven als klein haantje tegen zo'n groot mens. 

Of hij haar nog steeds aanvalt? Ja, dat doet hij inderdaad nog, maar ik

Trui wil met rust gelaten worden tijdens het leggen van een ei

heb inmiddels begrepen dat dat in zijn natuur zit, hij wil ons, zijn harem, beschermen tegen alles en iedereen die gevaar kan opleveren. Hij is dus niet bepaald laf als hij zo'n groot mens zomaar in haar laarzen durft te pikken en met zijn sporen tegen haar handen te springen. Ik denk niet dat het slim is, maar hij kan zich niet beheersen als hij denkt dat er iets aan de hand is met één van ons. 

Trui begint altijd vreselijk hard te gillen als ma Tok in haar buurt komt terwijl zij een ei wil leggen (Trui natuurlijk, niet ma Tok). En Nikolaas komt er dan aanrennen om het  gevaar (ma Tok) af te weren. Ma Tok begrijpt het wel, zegt ze, maar ze is er niet blij mee, ze heeft al menige schram opgelopen op haar handen. 

Nikolaas kukelt dat de tuin van hem is

Maar we hadden het over de lente. Vorige week was ma Tok een keer vergeten onze deur te sluiten in de avond. Dat kwam omdat zij in de grote schuur twee dode muisjes had gevonden, die moesten worden opgeruimd. Toen ze dat had gedaan ging ze weer naar binnen, het mensenhuis in en wij sliepen met de deur open, we kropen dicht tegen elkaar aan op de stokken en we genoten van de frisse lucht, die in overvloed naar binnen kwam. Goed, het was een beetje koud, waardoor we extra vroeg wakker werden. En wat is er heerlijker dan meteen naar buiten te gaan om te scharrelen in de Tok-tuin? 

De tsaar kukelde vrolijk dat het ochtend was en dat de hele tuin van hem was. 

lekker scharrelen in de vroege ochtend

Ma Tok, die nog in haar bed lag, hoorde dat en ze ging verschrikt rechtop zitten. "Ik geloof dat ik gisteren iets vergeten ben," zei ze tegen pa Tok. Omdat het toen toch al te laat was om de deur te sluiten heeft ze ons maar lekker laten genieten van de vroege ochtend. Hopelijk heeft de buurvrouw er niet teveel last van gehad.

Ma Tok: U realiseert zich dit waarschijnlijk niet, maar dit was het duizendste 

              Tok-verhaaltje.