Smulfeest

Willeke:

Ik voelde me niet zo lekker, ik had het koud en mijn ene oog zat een beetje dicht. 

zieke Willeke

Natuurlijk zag ma Tok dat meteen en ze zette me apart in het ziekenhokje met de warmteplaat. Dat was heerlijk! Ik kreeg ook eten en drinken en een heel bakje vol met meelwormpjes. Ik zat eerst een poosje te genieten van de warmte, daarna ging ik op mijn gemak wormpjes eten en vitamientjes-water drinken. Er konden geen andere kippen bij mij komen om me weg te duwen en het lekkers op te snavelen. Ik voelde me al snel beter, maar ma Tok liet me nog een extra dag en nacht in mijn hokje doorbrengen, zodat ik kon aansterken om de anderen weer aan te kunnen. 

Willeke in het ziekenhokje

De volgende dag liet ze me weer in de tuin, zodat ik mijn pootjes kon strekken. Die avond ging ik niet op de stok zitten in het Tok-huis, ik vond een plekje op de stenen rand die door het huis loopt. Ma Tok, die ons kwam tellen voordat ze de deur ging sluiten, vond dat geen goed idee, ze vond de stenen veel te koud voor mij en ze zette me weer in het ziekenhokje. Daar zat ik inderdaad wel warmer, dat moest ik toegeven. Ik mocht overdag weer rondscharrelen en 's avonds zette ma Tok me weer in het hokje. Zou ik daar nu elke nacht moeten slapen in mijn eentje? 

na het ongeluk met de wormpjes-emmer

Helemaal niet gezellig, al was het wel lekker warm. De volgende ochtend kwam ma Tok met de grote emmer met wormpjes naar mijn hokje toe om me vrij te laten. Ik was zó opgewonden dat ik weer lekker naar buiten mocht dat ik niet goed uitkeek toen ik eruit wilde vliegen. Ik vloog tegen haar hand op waardoor ze de emmer uit haar handen liet vallen. 

Ondersteboven natuurlijk! 

Toen ze hem weer opraapte lag er een berg meelwormpjes op de grond. Iedereen kwam erop af rennen om haar deel op te eisen. Ma Tok stond er hoofdschuddend en lachend bij te kijken. Ze schepte met haar handen wat wormpjes op en deed die terug in de emmer, maar het grootste deel liet ze liggen voor

Willeke bij Yneke en Yolanthe op de voerton

ons. Dat was smullen! Xena en Xandra bedankten mij hartelijk voor mijn aandeel in dit feestmaal en ook de anderen kakelden met enthousiast getok hun dankbetuigingen. 

Die avond ging ik weer in het Tok-huis slapen, niet op de stok maar op het deksel van de grote voerton, waar Yneke en Yolanthe altijd slapen. Dat is warmer dan de stenen rand en ma Tok zei dat ik het goed voor elkaar had daar, lekker warm bij de twee andere hennetjes. 

Het ging een dag goed met me, maar ma Tok zag dat ik toch weer

Willeke's oogjes zitten weer dicht

veel binnen bleef en ze pakte me op. 

Omdat mijn ogen bijna dicht zaten zette ze me weer in het ziekenhokje en ze gaf me het medicijn van Babette in mijn snavel. 

Dat was me toch een partij vies! 

Maar ik heb het dapper doorgeslikt omdat ma Tok zei dat ik daar beter van zou worden. 

En nu moeten we maar hopen dat het gaat werken. Ma Tok gaat morgen mijn gezicht een beetje schoonmaken, want de veertjes rond mijn ogen zijn helemaal aan elkaar gekoekt. Ze wil eerst even kijken of ik wat opknap van het medicijn voordat ze me daarmee gaat pesten, zei ze.

Ik zit in elk geval lekker warm op de warmteplaat en ik kreeg ook nog eivoer, voor de vieze smaak.