Ziekenboeg (1)

Willeke:

Ik ben verhuisd. Dat is omdat ik niet beter werd en ma Tok zich ongerust over mij maakte. 

in de bench in de keuken

Ze ging aan het slepen, dingen uit de schuur werden het mensenhuis in gedragen. Dat ging niet zonder mopperen, want ze moest steeds haar laarzen uitdoen als ze naar binnen ging en weer aan als ze naar buiten kwam om spullen uit de schuur te pakken, die dan ook weer naar binnen gingen, zodat de laarzen weer uit moesten. Maar goed, eindelijk verdween ze een poosje naar binnen en daarna kwam ze mij ophalen. 

Zou ik weer naar de logeerkamer gaan? Nee, die heeft ze binnenkort nodig voor logees, dus ik kwam in de keuken terecht, waar een prachtig ingerichte bench klaarstond. 

Wat was het heerlijk warm daar! 

Willeke zit heerlijk warm in de keuken van het mensenhuis

Ik ging lekker zitten genieten van het comfortabele gevoel, nu werden niet alleen mijn voeten warm maar mijn hele lijf. Ik had ook weer dat vieze spul moeten doorslikken en deze keer kreeg ik een spuitje met vitamientjeswater in mijn snavel gespoten voor de smaak. Niet dat dat zo lekker is, maar het smaakt beter dan die medicijnen van de dierenarts. 

Omdat alles plakte maakte ma Tok mijn gezicht schoon met een watje en water, dat voelde een stuk beter. De volgende dag heeft ze de vuilste veertjes naast mijn ogen en snavel weggeknipt, die waren te vies om schoon te maken. 

En nu zit ik alweer een heel poosje hier op mijn lekkere warme plekje. Ik mis de anderen wel erg, maar ik

Willeke op schoot voor haar behandeling

begrijp dat ik nu niet in de kou kan zitten. 

Ma Tok zei dat ik misschien wel de hele winter binnen moet blijven nu ik gewend ben aan de warmte, maar ik moet eerst maar eens gezond zien te worden. Ik nies en hoest ook en ma Tok maakt elke dag mijn kop schoon, ze heeft ook mijn neus een beetje nat gemaakt, die zat helemaal verstopt. Ze doet dan haar kippenschort voor en handschoenen aan, omdat ik besmettelijk ben voor de andere kippen en die wil ze niet ook ziek maken door met haar handen weer aan hun voer te komen. 

De vorige keer dat ik in het

Youri en Geertje, de 2 katten van het huis

mensenhuis zat was ik niet alleen, toen waren er meer kippen tegelijk ziek, dat was niet fijn voor die hennen, maar het was wel gezelliger. 

Er komen nu en dan twee katten bij mij kijken, een zwarte en een wit met rode. Ze keken eerst heel verbaasd toen ik moest niezen maar nu zijn ze eraan gewend en lopen ze mijn bench zo voorbij. 

Omdat ik nog steeds niet gezond was nam ma Tok mij mee naar de dierenarts om naar de bubbels op mijn gezicht te kijken, ze zei tegen de dokter dat ze dacht dat er pus in zou zitten. Over dat bezoek vertel ik volgende week.