Quinoa:
We begrepen er allemaal niks van, van dat rare getik tegen het deurtje van het Tok-huis.
Nikolaas controleert of er een tak tegen het deurtje tikt |
Alexia en Ariane samen in de struik |
in de nacht wel eens iets vreemds hoorden of zagen. "Natuurlijk niet," kakelden ze, "in de nacht hebben wij onze ogen dicht en we horen ook niks omdat we dan slapen." Daar kwam ik dus niet verder mee. Amalia hoefde ik niets te vragen, die is zo hooghartig dat ze zich ver boven ons allemaal verheven voelt. En Angelique zit altijd in de buurt van Wendy dus die zou ook niks gezien of gehoord kunnen hebben. Ik ging naar mijn vader de tsaar en bracht verslag uit van mijn onderzoek.
"Dat heb je knap gedaan," prees hij, "ik had het zelf niet beter kunnen bedenken."
Quinoa en vadertje tsaar hebben een kakeltje samen |
Maar nu wisten we nog niks. Ik vroeg hem of ik de volgende nacht ook in de struik zou gaan zitten, ik zou dan op kunnen letten of en wat er zou gebeuren. "Tja," kakelde de tsaar, "ik zou dat het liefste zelf doen, maar ma Tok vindt het niet goed dat ik buiten slaap omdat ik dan te vroeg ga kraaien." Dat was precies de reden dat ik mijzelf had aangeboden als spion. Nikolaas keek een beetje bedenkelijk maar uiteindelijk moest hij toegeven dat dit de enige mogelijkheid was om achter het mysterie te komen.
Dus die avond ging ik in de struik zitten en toen ma Tok de deur van het Tok-huis kwam sluiten telde ze niet vijf maar zes kippen in de struik. Omdat ze zag dat de tsaar binnen zat deed ze de deur dicht en ging het mensenhuis weer in. Ik vond het helemaal niet fijn dat ik nu niet meer naar binnen kon, wie weet wat er voor enge dingen
konden gebeuren hier buiten.
Quinoa (vooraan) ook in de struik |
konden gebeuren hier buiten.
Ik had een klein beetje spijt van mijn dappere aanbod om buiten te gaan zitten, maar ik had deze taak op mij genomen en nu zou ik haar volbrengen ook. Ik zat doodstil alsof ik sliep om een eventuele boef op een dwaalspoor te brengen, maar ondertussen hield ik mijn ogen wijd open.
En wat ik toen zag: u zult het niet geloven als ik het vertel.
Maar dat doe ik nu nog niet, eerst moet ik het aan vadertje tsaar melden, zodat hij de eerste is die weet hoe dat rare geklop op het deurtje kon gebeuren.
Dus u moet nog een weekje wachten op de oplossing van het raadsel.
Dat spijt me voor u, maar ik heb Nikolaas beloofd dat ik mijn bevindingen direct de volgende morgen aan hem zou vertellen. En ik kom mijn beloften altijd na.
Spannend hoor! En ik vind Quinoa een heldin, zo in het donker buiten
BeantwoordenVerwijderenOns hart klopt nu nog meer vol verwachting! Helemaal in Tasmania zijn we zelfs nieuwschierig!!
BeantwoordenVerwijderen