In memoriam: Willeke

Ma Tok:

Willeke kwam bij de familie Tok samen met haar zusje Wendy. 

Willeke en Wendy samen in de Tok-tuin

Het was mei 2022 en ik was zonder pa Tok bij Hoogendoorn geweest, wat tot gevolg had dat deze twee dametjes met mij meekwamen. Ik had de verleiding van hun schattige gezichtjes niet kunnen weerstaan en pa Tok was er niet bij om mij tegen te houden. 

De beide meisjes voelden zich al snel thuis in de Tok-tuin. 

Vier maanden later kwamen er vijf nieuwe kipjes bij. U raadt het al: ik was weer alleen naar Hoogendoorn geweest en daar zat dit vijftal bij de zogenaamde "bofkipjes", kipjes die

de 5 bofkipjes

een nieuw huis zochten nadat hun vorige eigenaar niet langer voor hen kon zorgen. Willeke vond vooral Angelique erg leuk, dat leek bijna een tweelingzusje van haar, alleen haar staart was anders. Willeke had een gewone staart en Angelique een bolstaart. Willeke was een Antwerpse baardkriel en Angelique is een Grubbe baardkriel, net zoals de tsaar dat is. 

Willeke was altijd al wat ziekelijk, ze had een keer een luchtweginfectie, die ze met een beetje hulp goed had overwonnen. 

Willeke in de doos

Later kreeg ze dezelfde klachten nog een keer, ze haalde hoorbaar adem en ze at en dronk niet, bleef stil in haar hoekje zitten. Ik nam haar mee naar boven, waar ze in een lekker warme doos mocht zitten. Gelukkig werd ze toen ook weer beter en keerde ze terug naar de Tok-tuin. 

Toen ik terug was van mijn vakantie zag ik dat Willeke weer niet lekker was, ze zat bol en ze at weinig. Ik nam haar mee het mensenhuis in en zette haar in een konijnenhok in de keuken waar het lekker warm was. Daar knapte ze een beetje van op, maar omdat haar oogjes dicht zaten nam ik haar mee naar de dierenarts, die haar antibiotica en oogzalf gaf. 

Ze heeft vanaf die tijd haar leven in de keuken doorgebracht. 

Omdat ze nog wel at had ik nog

Willeke in het konijnenhok in de keuken

hoop dat ze beter zou worden, maar dat was niet het geval. 

Haar ziekte was chronisch geworden en ze zou altijd besmettelijk blijven, zodat ze nooit meer terug zou kunnen naar haar geliefde tuin. 

Toen heb ik met pijn in mijn hart de beslissing genomen haar te laten inslapen bij de dierenarts, omdat ziek blijven en nooit meer naar buiten kunnen geen goed kippenleven is.

Ik mis haar gescharrel en genies in de keuken, maar ik weet dat ik het juiste heb gedaan.

Wendy heeft gelukkig vriendschap gesloten met Angelique, die haar troost nu haar zusje er niet meer is.

Vaarwel lief kipje, we zullen je nooit vergeten.