Oogproblemen

Linda:

Op de foto hierboven zie ik er nog gewoon uit. 

Linda's goede (linker-)kant

Niet dat ik nu raar geworden ben, ik voel me nog even goed als toen, maar toch is er iets veranderd. 

Ik zag al een poosje niet meer zo goed met mijn ene oog, het rechter om precies te zijn. Dat is het oog dat u hierboven op de foto kunt zien. Daar is het nog helemaal helder. Ik vroeg aan mijn zusje Lisa of ze iets zag aan mijn oog, waarop ze kakelde dat het een beetje rood was. Ik schonk er verder geen aandacht aan, gelukkig heeft iedere kip twee ogen, dus ik kon alle lekkers nog goed vinden. Maar na een poosje merkte ik dat ik eigenlijk alleen maar met mijn linkeroog keek, als ik dat oog dichtdeed zag ik helemaal niets meer. Lisa kakelde dat mijn rechteroog helemaal wit was geworden. "Je moet wel heel goed kunnen kijken als je daar nog wat

het blinde oogje

door kunt zien," grapte ze. 

Ik zorgde ervoor dat ik altijd met mijn goede linkerkant naar ma Tok toe zat of scharrelde, maar toch zag ze per ongeluk een keer dat dat rare oog wit was geworden. Ze pakte me op en keek ernaar. "Dat ziet er niet goed uit," zei ze en ze maakte het oog voorzichtig schoon met een vochtig watje. Ik voelde er niets van en ik zag nog steeds niks. "Ik denk dat je dat oogje kwijt bent, meisje," zei ma Tok en ze zette me weer op de grond. Gelukkig hoefde ik niet naar de dierenarts, omdat die er ook niets aan zou kunnen doen. Ma Tok zei dat ik eerder had moeten aangeven dat er iets mis was, dan was het misschien nog te redden geweest. Tja, dat was misschien wel zo, maar zij had het niet gezien, dus het was

Lisa en Linda lachen om de grap

net zo goed haar schuld als de mijne. Ze gaf me wat extra wormpjes aan mijn goede kant en daarna ging ze alle kippen goed bekijken. Ze was zeker bang dat ze nog meer zou missen. Nou, ik kan me met één oog prima redden, om mij hoeft ze zich geen zorgen te maken. Ik zag wel dat ma Tok liep te piekeren en ik kakelde tegen haar dat dat helemaal niet nodig was. Ze vertelde dat ze graag wilde weten hoe het zo gekomen was, of het door een ziekte was gekomen of dat er iets in mijn oog was gekomen dat het kapot had

Nikolaas wil ook meelachen

gemaakt. Ik kakelde dat ik dat niet had gemerkt, alleen dat ik steeds minder kon zien tot het helemaal zwart was geworden aan die kant. 

Ik kakelde tegen Lisa dat het eigenlijk heel grappig was dat zij mijn oog als wit ziet en dat ik er juist zwart door zie. Lisa schoot in de lach en ik ook, waarop de tsaar eraan kwam om te vragen of hij en de andere kippen ook mochten meelachen. 

Ik vertelde wat ik net tegen Lisa had gekakeld, maar de tsaar keek zorgelijk en vroeg of het ook pijn had gedaan. 

De anderen kwamen om ons heen staan en ik moest de grap nog een keer herhalen. 

met z'n allen lachen om de grap

Iedereen lachte en toen deed Nikolaas ook mee, maar als een haan met snavelpijn. 

Ma Tok heeft beloofd dat ze mijn andere oog goed in de gaten gaat houden, want als daarmee hetzelfde gebeurt kan ik helemaal niks meer zien. Daar schrok ik een beetje van, dat lijkt me best lastig. Maar voorlopig is mijn linkeroog nog helemaal in orde en zo kan ik gewoon verder leven in de Tok-tuin.