Wiske:
Ma Tok was weg en dat merkten wij pas toen iemand anders onze deur kwam sluiten.
Mevrouw Marit. Wij kennen haar, zij zorgt wel vaker voor ons als ma Tok er even niet is.
Wij vinden dat niet erg, integendeel.
Vooral als zij 's morgens onze deur weer opent zijn wij blij. Zij is altijd zeer ruimhartig bij het strooien van de wormpjes in de tuin. Ma Tok geeft de laatste tijd wat minder, omdat wij niet meer met zoveel zijn, maar ik denk dat mevrouw Marit dat nog niet weet en dat wil ik graag zo houden, dus als u haar spreekt: niet vertellen dat wij een heleboel van onze familieleden hebben verloren.
Angelique begroet mevrouw Marit bij de deur |
Het is de laatste tijd vroeg donker, ik weet wel hoe dat komt. Het is herfst geworden en daarna komt de winter, dan gaat de zon nog eerder slapen. En het duurt 's morgens ook langer voordat het weer licht wordt.
Maar dat had u vast al gemerkt, u bent ook niet van gisteren.
Wiske en Annette komen de trap af |
Maar dat had u vast al gemerkt, u bent ook niet van gisteren.
De volgende morgen was ma Tok nog niet terug, dus kregen we lekker veel wormpjes te snoepen. Mevrouw Marit praatte tegen ons terwijl ze ons vrij liet en ook toen we gingen scharrelen. Ze maakte foto's en filmpjes, die ging ze naar ma Tok sturen vertelde ze.
Die avond was ma Tok weer terug, dat was aan de ene kant fijn, want wij houden van regelmaat en gewoontes, maar aan de andere kant was het jammer dat we de volgende morgen weer minder lekkers kregen.
Zaza en Lisa komen naar beneden |
En dan is er nog een minder fijn nieuwtje: wij krijgen geen dode muizen meer.
Mevrouw Angelique heeft ma Tok gewaarschuwd dat muizen vaak ziektes overbrengen en dat het door ons oppeuzelen van de dode diertjes niet verstandig is. Dus nu haalt ma Tok de dode muizen uit de val en wat ze er dan mee doet weet ik niet, maar wij krijgen ze in ieder geval niet meer.
Zo jammer! Ze waren zo heerlijk!
Maar ja, als we er ziek van kunnen worden is het natuurlijk niet goed om ze te eten.
Amalia met muis (oude foto) |
Maar ja, als we er ziek van kunnen worden is het natuurlijk niet goed om ze te eten.
Een foto als die hiernaast kunt u dus ook niet meer verwachten.
Niet alleen omdat Amalia er niet meer is, maar ook omdat wij geen muizen meer krijgen.
Waarom zit de wereld toch zo ingewikkeld in elkaar?
Dat moet ik eens aan Angelique vragen, misschien kan de filosofenclub daar haar licht over laten schijnen.
Ma Tok: met dank aan mevrouw Marit voor de foto's en voor de goede verzorging van de familie Tok.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten