vrijdag 29 november 2024

Stiekeme dingen


Wendy:

Ma Tok voelde zich schuldig.

dode muisjes uit de val
Waaraan? 
Aan de dood van een heleboel kippen. 
En nu zult u vragen waarom zij zich daar schuldig aan zou voelen. 
Wel, dat zit zo. 
Ze gaf ons altijd de dode muisjes uit de val in het Tok-huis. En nu blijkt dat die muisjes ziektes overbrengen, waardoor sommige hennen ziek geworden zijn en er zelfs doden waren te betreuren. Wij krijgen nu dus geen dode muisjes meer, wat wij allemaal erg jammer vinden, maar aan de andere kant
er zijn niet meer zoveel kipjes in de tuin

zijn wij blij dat we nu minder kans hebben om ziek te worden. 
Ik vind dat ma Tok niet schuldig is, omdat zij het niet wist van die ziektes en dat heb ik ook tegen haar gekakeld, maar zij zei dat ze het gewoon had moeten weten. 
Ja, daar kan ik niet tegenop.

Ze vertelde me ook dat zij zich zorgen om mij maakte omdat ik zo hoorbaar ademhaal en steeds moet hoesten. Omdat ik dat al een jaar doe en ik verder gewoon eet en
Wendy achterin de tuin

drink en lekker rondscharrel begrijpt zij dit niet. 
Maar dat komt omdat zij niet weet wat ik stiekem achterin de tuin doe. 
Wat dat is? 
Ik vertel het alleen als het een geheimpje blijft tussen u en mij, ma Tok mag het in geen geval weten. Afgesproken? 
Goed dan, hier komt het: ik rook stiekem sigaretjes. Heerlijk vind ik dat, lekker even ontspannen met zo'n rokertje. Alleen Angelique weet het, omdat zij mij een keer betrapte toen ik er net één had opgestoken. De anderen zaten nog in het Tok-huis opgesloten, dus die zagen het gelukkig niet, want als de tsaar het te weten komt zijn de rapen gaar. Angelique heeft beloofd dat ze me niet zal verklappen en ik
een halsbandparkiet in de boom

vertrouw haar. 
Hoe ik aan die sigaretjes kom? 
Die koop ik van de halsbandparkieten, die uit Amsterdam komen. Soms hebben ze extra lekkere sigaretten, die noemen ze "joints", als je die hebt gerookt voel je je in de zevende hemel. Die joints zijn wel erg duur, daar moet ik een poosje voor sparen, maar als ik dan weer genoeg voer bij elkaar heb ben ik helemaal gelukkig. Het nare is dat je van al dat roken zo gaat hoesten en zagen, maar dat heb ik er wel voor over. Angelique kakelt dat het helemaal niet gezond is en dat je er ziektes van kunt krijgen, maar daar merk ik nog niets van en ik doe het
eivoer is het geliefde betaalmiddel

nu al een hele poos. 
Ik heb haar al een paar keer een trekje van zo'n joint aangeboden, maar zij wil er niet aan beginnen omdat het verslavend is. Nou, dat ben ik niet met haar eens, ik zou op elk moment kunnen stoppen als ik dat zou willen. 
Ik rook ook wel eens samen met één van de halsbandjongens, die piepen dat het veel gezelliger is om zo'n ding te delen. Voordeel voor mij is dat ik dan maar de helft hoef te betalen. 
Ik merk wel dat ik steeds vaker trek heb om te roken, en dan vooral die joints, maar ik kan niet te vaak voer uit de voerbak halen en dat in de tuin verstoppen, dan gaat het opvallen. De parkieten hebben het liefste eivoer, maar dat krijgen wij niet elke dag.
U gaat dit toch echt niet tegen ma Tok vertellen hè? 
Want dat zou het einde betekenen van mijn gelukzalige momentjes. 
En dat hoesten? Dat gaat vast wel een keer over. 
Misschien moet het gewoon wennen.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten