Geertrui wordt persoonlijk

Geertrui:

Ik heb u iets persoonlijks te vertellen.
Ik heb namelijk vanmorgen een ei gelegd, hoewel het midden in de winter is.
Ik legde het in één van de legnesten, zoals het hoort.

Geertrui in de tuin

Ma Tok was erg verrast dat er een ei lag en omdat ik net opstond na het leggen wist zij dat het van mij was.
Ze prees me uitbundig, ik ging er zowaar van blozen. Gelukkig kon niemand dat zien, omdat mijn wangen zijn bedekt met mooie witte krulveren.
Ma Tok zei ook tegen mij dat ze me er zo mooi vond uitzien de laatste tijd, zo mooi wit en zonder kale plekjes.
Ze vroeg hoe dat kwam, maar daar kon ik geen antwoord op geven. Ik wist het zelf namelijk ook niet. Of het zou moeten zijn omdat ik altijd erg veel van het ei-voer eet, dat schijnt erg goed te zijn voor de veren.

Yvonne met haar nieuwe veerpennen op de kale plekken

Omdat Yvonne zulke rare kale plekken had kregen zij en Yvette extra veel eivoer en als ze dan toch bezig was gaf Ma Tok ons ook altijd wat extra's.
Zo kregen we ook vaak meelwormen of vlokreeftjes, die zijn ook goed voor het verenpak. Yvonne en Yvette kregen ook nog kattenvoer, daar kon ik niet bij, want dat stond in hun ren, maar dat had ik ook niet nodig, want ik was niet in de rui.
Het is mogelijk dat dit extra lekkere eten er de oorzaak van is dat ik nu al een ei heb gelegd. Dus als Ma Tok meer eieren wil krijgen in de winter moet ze vooral doorgaan met ons lekkere

héél veel eieren

dingen te geven.
Dat had ik nog niet eerder bedacht, maar ik vind het een heel goed idee van mezelf.
Dat is twee vliegen in één klap: én lekker veel eivoer en wormpjes voor ons én eieren voor Ma Tok.
Ik ga het straks tegen haar zeggen, als ze de deur van ons huis komt sluiten voor de nacht.
Wat zegt u?
Denkt u dat eieren leggen niet fijn is voor een kip?
Ik persoonlijk heb er geen enkele moeite mee, hoor. Ik heb er al zoveel gelegd dat die weg nu wel gebaand is; hij is nog net niet geasfalteerd, hihihi.
En na het leggen komt de opluchting, dat is wel een heerlijke gewaarwording.
Om dat te kunnen meemaken zou je het er toch voor over hebben om een ei te leggen? Goed, ik herinner me nog de allereerste keer, dat was niet zo erg fijn, maar toen het eitje was gelegd was ik zó trots dat ik het er allemaal voor over had gehad. Kent u dat gevoel? Nee, niet het leggen van een ei, natuurlijk, maar de voldoening na het volbrengen van een zware taak. Heerlijk toch?