Het raadsel

Maria:

Het is iets minder koud geworden en dat heeft voor iets bijzonders gezorgd.

het schraapmes (de krabber) voor het schoonmaken
van de mestplanken

Ik had het allang zien liggen, dat bijzondere, maar ik geloof dat er verder niemand zo opmerkzaam was geweest.
Toen Ma Tok onze deur open deed keek ze ook niet op de juiste plaats, dus zij zag het ook niet.
Ze ging eerst onze poepjes scheppen, daarna liep ze met de schep en de krabber, die ze daarvoor gebruikt, naar het hok van Yvonne en Yvette.
Daar maakte ze ook het nachthok weer op orde, zodat de witte dames vanavond weer lekker droog en schoon zouden kunnen gaan slapen.
Toen werd het drinkwater ververst, bij ons en in de ren, en daarna ging Ma Tok ons voer controleren. In het huis was de voersilo nog bijna vol, want die was gisteren helemaal tot de nok toe bijgevuld.

het bruine "lekkere" bord

En wij eten wel veel in de winter, maar zóveel nou ook weer niet. Bij de grote meiden kon er nog wel een schepje voer bovenop in de silo, dus dat deed Ma Tok.
En daarna werd het, zoals elke dag, feest in de tuin.
Ma Tok ging ons lekkers geven. Eerst eivoer op ons "lekkere bord", toen strooivoer, door de hele tuin overal een beetje.
Ze vergat Yvonne en Yvette niet, die kregen hetzelfde lekkers in hun ren.
En toen, toen ze ons ook nog wat vlokreeftjes wilde geven, toen eindelijk zag ze het.
"Wat?" vraagt u?
Het bijzondere, natuurlijk.
Daar gaat het toch de hele tijd

de voertonnen

over?
Ze wilde het deksel van de ton met de vlokreeftjes afdoen en toen keek ze heel verbaasd.
Want wat lag er op dat deksel? Kunt u het niet raden?
Juist ja, een heel mooi, klein, perfect gevormd eitje.
Het was een klein eitje, dat is waar, maar het was zó mooi dat het wel voor twee telde.
Ma Tok pakte het kleinood op en ze keek er vol bewondering naar. "Wie heeft dit prachtige eitje hier gelegd?" vroeg ze.
Niemand zei iets.
"Kom op, meiden, jullie hoeven je absoluut niet te schamen, ik heb nog nooit zo'n schitterend

het perfecte eitje

eitje gezien!"
Maar nog steeds gaf niemand antwoord.
Iedereen begreep wel dat het niet van Desiree of Geertrui afkomstig was, die leggen grotere eieren. En de eitjes van ons, de chabo's, zijn ook iets groter dan dit kleintje.
Dus het moest óf van Annette zijn, óf van Barbara of Babette. Maar ook die drie hielden hun snaveltjes dicht.
Ik had niet gezien dat één van hen op de voerton had gezeten, dus ik wist het ook niet.


Als de drie kleintjes hun snavels gesloten blijven houden zullen we er nooit achter komen, dan zal dit voor eeuwig een raadsel blijven in de Tok-geschiedenis.