Wiske's enquête (1)

Wiske:

Er is nog steeds geen sneeuw geweest in de Tok-tuin.

Wiske en Maria

Wel een keer een klein beetje harde witte korrels, die hagel schijnen te heten.
Ik dacht eerst dat het iets lekkers was, dus ik probeerde zo'n korrel op te pikken, maar dat was geen succes. Het was eerst vreselijk koud in mijn snavel en toen werd het ineens water.
Mama Maria stond naar mij te kijken van een afstandje en toen ze mij raar zag kijken begon ze te lachen. "Hagel is gewoon bevroren water, daar is niets aan, je kunt het niet eten en eigenlijk ook niet drinken," zei ze.

Desiree heeft liever de zomer

"Nou ja zeg, waarom ligt het dan hier in de tuin," dacht ik, en ik probeerde of ik er goed op kon lopen.
Maar dat lukte ook niet zo best, het was nog glad ook. Waardeloos spul dus. Ik vroeg aan Maria of sneeuw ook zo stom was en mijn broedmoeder antwoordde dat sneeuw ook een soort van bevroren water was, alleen in een iets andere vorm dan hagel.
Nu begrijp ik niet meer waarom iedereen hier zo lyrisch doet over sneeuw, als er eigenlijk niets aan is. Dan hoef ik het niet te zien ook. Stomme winter, ik wou dat het lente werd, of zomer, lekker warm en dan kan ik ook weer eieren gaan leggen. Ik voel me nu een beetje nutteloos,
ik kan Ma Tok helemaal niets teruggeven voor al haar goede zorgen.
En nu ben ik een enquête aan het houden onder alle tuinbewoners.

Wiske is druk bezig iedereen te ondervragen

Ik vraag aan iedereen wat ze liever hebben, zomer of winter. Tot nog toe heb ik het alleen aan Desiree gevraagd, zij heeft liever de zomer, omdat ze dan haar oude botten kan laten verwarmen door de zon, zoals ze zelf zei.
Nu ben ik op weg naar Geertrui, ik ben benieuwd wat die te vertellen heeft.
"Geertrui, wat heb jij liever, zomer of winter?"
"Mij maakt het niet zoveel uit, ik vermaak mij altijd wel."
"Ja, maar ik ben een enquête aan het houden, dus je moet "ja" of "nee" zeggen, anders kan ik niet tot een goede conclusie komen." "Bij een enquête kun je vast ook

Wiske loopt van de één naar de ander

wel "geen mening" invullen, doe dat dan maar voor mij," zei de witte krullenbol.
Daar had ik nog niet aan gedacht, dat er ook nog kippen zouden zijn die neutraal tegenover mijn vraag zouden staan.
Ik knoopte Geertui's antwoord goed in mijn oren en ik liep op de volgende hen af.
Dat was mama Maria.
Haar antwoord vertel ik u een volgende keer, anders wordt dit verhaal te lang.