Herfst: een lollig of moeilijk jaargetijde?

Nadine:

Koud is het, vind u niet?
Ik vind het niet erg, zolang het maar niet regent. Nat worden is niet fijn, zodat wij voor regen altijd schuilen onder de struiken of in ons huis.

vieze Geertrui

Alleen Geertrui trekt zich niets aan van de regen, terwijl het nat-zijn juist bij haar rare gevolgen heeft voor haar uiterlijk.
Haar kapsel zakt helemaal in, het lijkt net of ze dreadlocks heeft in plaats van een mooie kuif.
Maar ja, Geertrui is Geertrui.
Weet u nog dat zij en haar tweelingzuster zaliger geintjes uithaalden met (ik durf het bijna niet te zeggen) poep?
De ene Geertrui had toen onder de zitstok gezeten en er had iemand per ongeluk wat op haar rug laten vallen. Heel duidelijk zichtbaar op die witte veren van haar. Omdat deze Geertrui toen werd aangesproken als "vieze Geertrui" en de andere als "schone Geertrui" hadden ze iets bedacht om er weer hetzelfde uit te zien. "Schone Geertrui" ging onder de stok zitten en "vieze Geertrui" nam plaats recht boven haar schone witte zus.
Wat "schone Geertrui" toen deed kunt u wel raden.
De viespeuken.

Daantje en Dirkje:

Weet u wat wè leuk findûh?
Storrum.

Daantje in de storm

Foorral als ut flink harrd tekeerr gaat. Ut is lollig om dan achterruit geblasûh te worrdûh, terrwijl je foorruit prrobeerrt te scharrrrelûh.
Wè hebbûh dan de grrootste prret. Wè hebbûh dit nog nooit meegemaakt in ons lefûh. Floorrtje ook niet, maarr sè worrdt een beetjûh een dikkerrdjûh, die kan nog rredeluk

dikke Floortje

standhoudûh tegûh harrde wind, maar wè sèn slank, wè hebbûh meerr last van storrum dan alle anderrûh. Het kan ook meespelûh dat wè het selluf errug grrappig findûh, wè latûh ons rregelmatig omwaaiûh en wè gierrûh het dan uit fan de lach. Pas dedûh wè een wedstrrèd wie het harrdst achterreût kon lopûh, dit natuurrluk met behulp fan Jan de wind.
Het was heerrluk, de één rrende nog harrderr de ferrkeerrde kant op dan de anderr. Tot wè allebèh op ons achterrste belanddûh en niet meerr bijkwamûh fan het lachûh.
Nadine waarrschuwde ons dat wè foorrsichtigerr moestûh sèn, omdat wè anderrs binnenkorrt iets soudûh brrekûh. Wat een âwe-henne-prraatjûs, seg!
Daar sèn wè niet bang foorr hoorr, wè kunnûh prrima fallûh op onse donskontûh.

Maria:

Yvonne en Yvette hebben deze kille tijd uitgekozen om te gaan ruien.
Ik zeg nu dat ze die tijd hebben gekozen, maar dat is natuurlijk niet zo.
De rui overkomt je, daar kun je niets aan doen.

nieuwe veerpennen op de kale plekken

Maar het is wel vervelend, als ze doorgaan zoals nu zitten ze straks in de kou zonder veren. Hun hele hok ligt vol met wit, het lijkt wel alsof het gesneeuwd heeft.
Ik hoop dat hun nieuwe veren snel aangroeien, anders krijgen ze het nog koud straks.
Ma Tok geeft ze al extra eivoer en meelwormpjes, ik hoorde haar zeggen dat de beide grote dames binnenkort kattenvoer krijgen als hun verenpak niet snel weer vol wordt. Dat kattenvoer uit blik zit ook vol eiwit, dat is heel goed voor de aanmaak van nieuwe veren.
Maar gelukkig krijgen Yvonne en Yvette alweer nieuwe veerpennen op hun kale plekken. Ze zijn wel allebei staartloos, dat staat erg bijzonder, om het vriendelijk te zeggen. Eieren leggen ze ook niet nu, natuurlijk, ze hebben al hun krachten nodig voor de verengroei.

Met ons in de winterstop en Yvonne en Yvette in de rui is er nu een ei-arme periode aangebroken voor Pa en Ma Tok.
Gelukkig hebben ze nog een voorraadje in de koelkast staan.