Filosofie: antwoord op alle vragen?

Inge:

Mijn broer Iona is verlegen.

verlegen Iona

Hij durft bijna niet van de wormpjes te eten, als die worden gestrooid. Daarom geeft Ma Tok hem vaak wat extra's zonder dat de anderen het zien.
Vooral Yvonne en Yvette zijn nogal haaibaaien, die kapen alle lekkers zo voor je snavel weg, als je niet oppast.
Hannah durft van ons drieën het beste, nu Hildert weg is, ik ben ook wel een beetje bang voor die grote witte slagschepen.
LazaRus, onze baas, zorgt er nu en dan ook voor dat wij kuikens aan onze trekken komen.
Iona moet maar goed naar hem kijken, dan kan hij leren hoe je je als goede haan moet gedragen.

Mama Babette bemoeit zich niet meer zoveel met ons, zij is vaak samen met Barbara, die tegelijk

Barbara en Babette, de 2 serama's

met haar in de Tok-tuin is gekomen. Nee, zij zijn niet hier uit hun ei gekropen, Pa en Ma Tok hebben hen bij Hoogendoorn gehaald toen ze ongeveer een half jaar oud waren.
En Pippa, de mama van Hannah, denkt dat ze nog een keer mag broeden dit jaar, ze zit telkens op een legnest.
Ik moet er niet aan denken dat ik dat ook een keer zou moeten, niks aan hoor, een hele tijd stil zitten om een paar eitjes warm te houden.
Ik help Iona nu en dan ook een

Laza en Iona, de 2 hanen van de familie Tok

beetje, anders blijft hij de hele tijd onder de grote struik zitten. Ik neem hem mee naar de fijne scharrelplekjes.
Wat wel heel bijzonder is aan Iona is dat hij zich zonder probleem laat oppakken door Ma Tok, hij gaat niet eens roepen of zenuwachtig heen en weer bewegen, zoals eigenlijk alle anderen hier doen. Ik heb hem gevraagd of hij het dan helemaal niet eng vindt als hij geen controle heeft over zijn eigen lijf. "Waarom zou dat eng zijn?" vroeg hij, "Ma Tok doet ons toch nooit kwaad, dat heeft Laza mij zelf verteld; hij laat zich ook gewoon oppakken door haar."
Nu ik erover nadenk moet ik bekennen dat hij gelijk heeft, ik

Odette, de filosoof

heb gezien dat Ma Tok Laza van de stok pakte om hem druppels in zijn nek te geven tegen de luizen en toen zat hij heel stil en gaf hij geen kik. De hennen daarentegen schreeuwden moord en brand toen ze aan de beurt waren. Ik vond het ook eng, ik probeerde uit haar handen te springen, maar zij hield mij stevig vast en toen was het zó gebeurd.
Zou het iets van hanen zijn, dat zich rustig kunnen overgeven aan een vertrouwd mens?
Ik zal het eens aan Odette vragen, dat is een bedachtzame hen, je kunt zien dat zij veel nadenkt. Ze gaat soms gewoon

de 3 overgebleven kuikens in de Tok-tuin

een poosje helemaal alleen in het Tok-huis zitten, ze doet dan niets, zit stilletjes voor zich uit te staren en gaat na een tijdje weer naar buiten.
Ik heb aan mama Pippa gevraagd waarom Odette dat doet en mama zei dat Odette een filosoof is en dat die veel moeten nadenken.
Ik wil dat nooit worden, ik loop liever door de tuin te scharrelen met de anderen.
Het kan ook zijn dat je pas op latere leeftijd filosoof wordt, als je te oud wordt om lekker te rennen en zo.

Ik zie wel hoe het allemaal gaat, voorlopig ben ik nog lekker jong en kan ik heerlijk genieten in de Tok-tuin.