Zomerkriebels en rare dromen

Maria:

Ma Tok is telkens in ons huis bezig.
Ze heeft niet zo lang geleden alles eruit gehaald en de hele boel schoongemaakt.

volgezogen bloedluis (sterk vergroot)

Daarna werd alles bespoten met wit spul, dat is tegen de luizen, zei zij.
Ik ben blij dat zij die nare kriebelaars aanpakt, want het is echt om gek van te worden als je wilt slapen en ze lopen de hele tijd over je heen te krioelen.
En dan zuigen ze nog bloed uit ons ook.
Wij kregen ook allemaal nog een druppel in onze nek en dat was het dan.
Ma Tok dacht dat alles nu weer in orde was, maar een dag of tien later voelde zij op haar hand een paar van die vervelende luizen lopen. Ze maakte ze snel dood, dus veel last had zij er niet van, maar ze was een beetje boos dat

de 3 kuikens op de voorste rand van het plateau
(de kleine Kenau heeft zich ertussen gewurmd)

er nu toch weer beestjes in ons huis zaten, terwijl ze zó haar best had gedaan.
Het viel haar op dat de naarlingen vooral aan de voorkant van het plateau zaten, daar waar de kuikens altijd met hun drieën op een rijtje zitten als we gaan slapen. Zouden die kleintjes de luizen in het hok hebben gebracht? Zij hadden toch alle drie ook druppels in hun nek gekregen toen ze bij ons kwamen wonen.
Ma Tok spoot de hele voorkant van het plateau nat met een

Iona krijgt de eerste avond druppels in zijn nek

spuitbus en ik hoorde haar mompelen dat ze die drie ukkies vanavond nog een keer een druppel zou geven. En als het dan nog niet over was zou ze hen helemaal nat spuiten met het spul uit die spuitbus.
Oei, dat leek mij helemaal niet fijn voor Iona, Inge en Hannah, maar die luizen zijn ook geen pretje.
's Avonds lukte het Ma Tok om Iona zijn druppels te geven, maar Hannah en Inge waren haar te vlug af. "Dan krijgen jullie ze morgen wel," zei Ma Tok en zo gebeurde.
Ik ben benieuwd of er nu nog steeds luisjes in ons huis zitten. Ma Tok heeft niet veel zin om alles weer naar buiten te slepen en dan weer ons hele huis te

Daantje (links) en Dirkje (rechts)

stofzuigen en in te spuiten, maar als het moet dan gaat ze het toch doen, zei ze.
Dirkje en Daantje waren ook weer eens bezig. Ze zaten de hele tijd te krabben op hun lijf en Laza vroeg al aan hen of ze zoveel last hadden van die nare beestjes. Als dat zo was zou hij het tegen Ma Tok zeggen, dan zouden zij ook worden natgespoten met de spuitbus.
Hij had het nog niet gezegd of de twee ondeugden stopten met krabben. Ik vroeg of de beestjes acuut waren gestorven, waarop Daantje zei: "Hahaha, dachtûh jullie echt dat wè jeuk haddûh?"

Laza en Maria naast elkaar op de stok

Dirkje gierde mee en zei: "Het was gewoon een grrap van ons, wè wildûh kèkûh of jullie errin zoudûh trrappûh." Daantje:"Maarr als Laza durrvoorr gaat zorruggûh dat wè bespotûh gaan worrdûh..." Dirkje:"...dan vindûh wè het niet meerr zo lollig."
Laza knipoogde naar mij (hij zat naast me), ik denk dat hij de boefjes door had gehad. Ik had het wel grappig gevonden als hij niets tegen hen had gezegd en wel tegen Ma Tok, zodat ze allebei bespoten zouden worden, maar misschien was dat een slechte gedachte van mij. Die heb ik de laatste tijd wel vaker,

de plas uit Maria's droom

slechte gedachten.
Ik kan in mezelf vreselijk lachen als ik bedenk wat een ondeugd kan overkomen.
Zo stelde ik me pas voor dat Daan en Dirk samen in een plas vielen, omdat ze iemand nat wilden spetteren.
Ik zag het echt voor me, ze kwamen er kletsnat uit gekropen, uit die plas en ze lachten nog ook.

Ik denk dat het tijd wordt dat er weer eens een geintje wordt uitgehaald hier, dan hoef ik het niet meer in gedachten te beleven. Want ik voel me dan toch een beetje schuldig, alsof ik iemand iets kwaads toewens. En dat is toch niet mijn bedoeling.