vrijdag 7 december 2018

Intermezzo


Xara:

Weet u het nog?
Ik had rare geluiden gehoord in ons Tok-huis. En ik kon die geluiden niet thuisbrengen en Kenau ook niet. Lazarus had ons beloofd dat hij het probleem voor ons zou oplossen.

Laza luistert ingespannen of hij geluiden hoort
Ik moet toegeven dat hij zijn taak serieus opvatte, hij zat steeds een hele tijd in ons huis en dan ging hij weer buiten kijken.
Of hij iets hoorde weet ik niet, hij vertelde mij niets over zijn vorderingen.

Toen gebeurde er iets nieuws, waardoor ik het mysterie even helemaal vergat.
Het was op woensdag, dat weet ik omdat ik Ma Tok dat had horen zeggen tegen Pa Tok, die haar een handje kwam helpen in de tuin.
Wat er was op die woensdag?
Dat zal ik u vertellen.
We waren allemaal net binnen om onze plek te zoeken om te gaan
Laza slaat beschermend zijn vleugel om de bange Xara
slapen toen er iets raars gebeurde. Er kwam een hand om de hoek van de deur en die hand gooide allemaal heerlijke dingen naar binnen.
Omdat Laza ons al opdracht had gegeven om op de stok te gaan zitten durfden we niet zomaar van dat lekkers te gaan pikken, iedereen bleef doodstil zitten waar zij zat. Toen ik het een beetje eng vond worden allemaal sloeg Laza zijn vleugel om mij heen; dat voelde heerlijk veilig.
En weer kwam die vreemde hand naar binnen en weer werd er een grote lading naar binnen gestrooid. Wat was dat nu voor raars? Zoiets hadden we nog nooit meegemaakt. Toen Ma Tok een poosje later
zwarte piet (ouderwetse afbeelding)
onze deur kwam sluiten riep ze verwonderd: "Wat is hier gebeurd? Is Sinterklaas langs geweest? Of zwarte Piet?"
Nu wist ik niet wie dat waren, maar ik nam aan dat dat mensen waren die lekkere dingen strooiden, dus ik knikte. Niet dat Ma Tok dat zag, nee, zij keek naar de grond, waar allemaal wormpjes en gierst lagen. En wat zij bedoelde met "zwarte Piet" begreep ik ook niet; ik had wel gezien dat de hand zwart was, maar dat zei niets over de huidskleur van de persoon, want het zwart van de hand werd veroorzaakt door een handschoen. Laza kakelde tegen Ma Tok dat hij dacht dat het zwarte Piet was geweest, waarop Ma Tok zei dat dit betekende dat wij allemaal erg goed ons best hadden gedaan, anders geeft die Piet geen lekkers, maar neemt hij je mee naar Spanje in een zak.
Daar schrokken wij allemaal van, maar Ma Tok zei dat wij altijd flinke hennen

er wordt verlangend gekeken naar het lekkers op de grond
waren, dus dat we absoluut niet bang hoefden te zijn.
En toen zei ze tegen Laza:
"Ze mogen toch nog wel even van al dat lekkers genieten vóór het slapengaan?"
Ik kon haar wel zoenen, ik had al een hele tijd naar die heerlijke wormpjes zitten staren en mijn krop was helemaal leeg geworden, zo lekker zag alles eruit.
Gelukkig gaf Laza ons toestemming om nog even wat te gaan snavelen, maar dan moesten we daarna wel snel gaan slapen, anders zou hij een boekje over ons opendoen bij
nakakelen met Kenau
zwarte Piet.
Oei, dat klonk gevaarlijk, ik moest meteen denken aan die zak en Spanje, waar dat dan ook moge zijn. Tot ik Laza zag grijnzen en knipogen naar Ma Tok, die gewoon terug knipoogde naar hem!
De volgende morgen wist ik niet meer of ik dit alles gedroomd had, maar Kenau, die naast me zat, vroeg of ik meeging naar beneden om te kijken of er nog wat was overgebleven van het gestrooide lekkers.
Toen wist ik het zeker: wij hadden bezoek gehad van zwarte Piet de vorige avond.

Hoe het verder ging met de rare geluiden? Dat hoort u de volgende keer.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten