Het waren twee koningskind'ren (epiloog)

Geertrui:

Hebt u het al gehoord?

Wiske en Floortje hebben de hele nacht samen op stok gezeten, vlak naast elkaar. En dat terwijl Floortje nooit iets van haar moeder moest hebben, die was veel te streng, kakelde ze altijd tegen iedereen. En nu zaten ze niet alleen tegen elkaar aan, maar Floor zat ook nog onder een vleugel van haar moeder.

Geertrui met Daantje en Dirkje

Zou er iets gebeurd zijn?
Ik zou geen Geertrui heten als ik dit niet zou gaan uitzoeken.
Want nieuwsgierig ben ik niet, maar ik wil wel graag alles weten. Ik vroeg mijn vriendinnetjes Daantje en Dirkje of zij het ook hadden gezien, maar die twee hadden natuurlijk weer niet opgelet. Zo leer je nooit alle nieuwtjes te achterhalen. Ik gaf de beide boefjes op hun kop en zei dat ik het zelf wel weer uit zou zoeken. Ik was het niet van plan geweest, maar ik ging naar de twee grote witte dames, Yvonne en Yvette. Zij zijn in het voordeel omdat ze zo groot zijn. Daarom kijken ze over iedereen heen als we op de stok

Yvette (links) en Yvonne

zitten en zo zien ze meer dan de anderen.
Yvette zei dat ze zich er niet mee wilde bemoeien en dat ze bovendien net een ei ging leggen. Maar Yvonne, die met pensioen is en geen eieren meer produceert, heeft de hele dag niets te doen en zij wilde wel met mij kakelen. Ze had inderdaad gezien dat Floortje en Wiske opeens heel close waren geworden, ze hadden niet alleen de hele nacht bij elkaar gezeten, ze waren ook de hele erop volgende dag samen aan het scharrelen geweest in de tuin.
En toen die grote brutale meeuw,

Floortje (vooraan) en haar moeder

die hier telkens boven ons net vliegt, weer eens langskwam zag ik dat Floortje haar moeder een teken gaf, waarop Wiske haar alleen verder liet gaan. De kleine Floor liep moedig naar die grote vogel toe en zei iets tegen hem, het klonk als "prins", maar dat zal het niet geweest zijn, want ik kan me niet voorstellen dat onze eigen Floortje een meeuw aanspreekt met zo'n verheven naam. Het beest fladderde met zijn enorme vleugels en vroeg wie die mooie zwarte dame was, met wie ze daarnet nog aan het scharrelen was. "Dat is mijn moeder, Wiske," kakelde Floor en de meeuw knikte vriendelijk met zijn kop naar Wiske, die een soort van buiginkje maakte.

Geertrui en Floortje

Ik wist niet wat ik zag!
Hennen, die bevriend zijn met meeuwen? Het moet toch niet gekker worden!
Toen dat grote vliegbeest na een poosje heen en weer geklets weer was vertrokken kon ik me niet meer inhouden. Ik stapte op Floortje af en vroeg haar of zij die roofvogel kende.
"Roofvogel?" vroeg zij verbaasd, "dat is gewoon een meeuw, hoor, en hij is heel aardig."

een meeuw met een visje in de snavel
(foto internet)

Ik vroeg of zij wel wist wat meeuwen zoal eten en ze keek me een beetje dommig aan. "Zaadjes en zo, dacht ik, net zoals wij," kakelde ze.
Ik kon mijn lachen niet meer inhouden en ik vertelde haar dat meeuwen graag visjes eten, die ze uit de zee opvissen. En ze eten ook uit vuilnisbakken," voegde ik eraan toe, "en als ze de kans krijgen eten ze kuikentjes."
Floortje keek me geschokt aan en rende naar haar moeder, zeker om haar te vragen of het klopte wat ik had gezegd. Ik zag Wiske naar mij kijken en toen haar kopje op en neer bewegen, ze knikte naar haar

Floortje rent van Geertrui naar haar moeder

dochter.
Kleine Floor liet zich zomaar op de grond zakken en haar moeder ging weer met haar vleugel om haar dochter heen zitten.
Ik liep wat dichterbij en ik hoorde haar zeggen: "Begrijp je nu waarom dit echt niets kon worden?"
Floortje knikte bedrukt.
En ik ging een poosje zitten nadenken, want nu snapte ik er helemaal niets meer van.
Wat er aan de vleugel is geweest zullen we nooit weten, maar het is goed dat Wiske en Floortje elkaar weer gevonden hebben.