Familiehoofd

LazaRus:

Het wordt tijd dat ik weer eens aan het woord kom.
Er wordt de laatste tijd alleen maar over ziekte gekakeld hier, daar wordt een haan niet vrolijk van. En een lezer vast ook niet.
Ik zal u even kort op de hoogte stellen van onze ziekenboeg en dan gaan we weer eens iets vrolijkers aanpakken.

de kam van Jenny, die nog niet helemaal mooi rood is

De kam van Jenny is weer redelijk rood geworden, maar ma Tok is nog niet tevreden, dus ze krijgt nog een kuurtje paracetamol.
Zij (Jenny, niet ma Tok) paradeert regelmatig voor mij langs en dan kukel ik naar haar dat ze heel mooi is met haar bruine veren en haar rode kam.
Zij haalt haar snavel op voor mij, nou, dat moet ze zelf weten, als ze verder maar gehoorzaam is.
En gelukkig is dat zo.

Ma Tok heeft een filmpje van Yvonne naar de kippendokter gestuurd, waarop te zien was hoe zij "liep" en te horen hoe ze kakelde.
Hieronder kunt u dat zelf ook zien en horen.

Yvonne met haar klauwtjes-poot

De dokter vond dat ze klonk als een gezonde kip en dat ze er ook goed uitzag.
De poot heeft een technisch defect en daar is niets aan te doen, daar moet ze mee leren leven. Ze zal steeds handiger worden in het lopen met maar één poot en verder kan ze er oud mee worden.
Ma Tok laat Yvonne nu tegelijk met ons in de tuin scharrelen en na een uurtje zet ze haar weer in haar hokje om uit te rusten.
Dan mogen Jenny en Yvette weer in de tuin bij ons.

Dan wil ik het even hebben over Hannah en Inge. Die twee zijdehoentjes zijn allebei broeds.

Hannah en Inge

Ik heb al tegen ze gezegd dat het daar nu absoluut geen goede tijd voor is, zo midden in de winter; er kan nog een hoop kou komen en wat moeten die kleine kuikens dan? De hele dag onder hun moeders dons zitten zeker? Dat is toch geen leven voor zo'n ukkie, die moet fijn buiten kunnen rennen en flink eten om groot te groeien.
Ma Tok zet de twee dametjes elke dag buiten, zodat ze in elk geval hun pootjes strekken en wat eten. En Pippa, die zelf toch ook vaak broeds is, heeft gezegd dat ze op moeten houden zich zo aan te stellen.

groot ei Yvette

Yvette legt trouwens nu en dan weer een groot wit ei.
Jenny is nog niet aan de leg, maar dat zal vast wel een keer komen. Van de kleine kipjes zijn er ook minstens twee die wel eens een eitje in het nacht-gedeelte van ons Tok-huis leggen, waar Hannah en Inge dan meteen dankbaar misbruik van maken door erop te gaan zitten "broeden".
Ma Tok haalt ze elke dag weg, anders zouden er nog echt kuikentjes kunnen ontstaan in die eitjes.

de sterk-ruikende olie, waar muizen niet van houden

Ma Tok heeft ons huis een paar weken geleden helemaal schoongemaakt, dat heeft Yvette al verteld.
Ze heeft niet alleen de muizengaatjes dichtgestopt, ze druppelt nu en dan ook heel sterk ruikend spul in ons huis; ik vind het lekker fris ruiken, maar het schijnt dat muizen het vreselijk smerig vinden.
Ik hoop dat we nu van die beestjes af zijn, want het was best onrustig als ze de hele nacht onder de zitstokken aan het rennen waren.
Ze deden tikkertje, denk ik, maar als ik een flinke kraai liet horen schrokken ze.
Helaas duurde dat maar heel even, dan begon hun spel weer opnieuw.
Ik heb nu al een paar nachten geen muis meer gezien dankzij het geurtje en ik moet zeggen dat dat heerlijk rustig was.

kleine Babette

Daantje en Dirkje halen op het moment geen kattenkwaad uit, zij hebben het veel te druk met hun "Lèdse school" en dat geeft de rest van de familie een hoop rust.
Al moet ik zeggen dat er steeds meer "Lèdse" lelijke woorden klinken hier in de tuin, de andere kippen vinden het zo lollig klinken dat ze die woorden overnemen.
Zo hoorde ik pas vlak achter mij "Hé jûh, krrielkêutel" en dat was niet eens tegen een klein kipje, maar  tegen Yvette, die grote witte dame.
Nou ja, dame, ze schaterde van het lachen en riep terug "wat mot jè, grrote lèip?" tegen kleine Babette, die omviel van het lachen.
Ik trek me er maar niet teveel van aan en doe alsof mijn snavel bloedt.


Zo, u weet weer het één en ander over ons, ik heb me van mijn taak als familiehoofd gekweten.