Lisa:
Ziet u hoe groot ik al ben?
En hoe goed mijn veren al zijn doorgekomen?
Wat denkt u zelf?
Ziet u dat kruis over mijn foto?
Daar ben ik het niet mee eens.
Dat dat op de foto staat kan mij geen bal schelen, nee, het is het waardóór dat er staat waar ik pissig over ben.
Ik vind dat wij hier veel te weinig ruimte hebben om lekker te kunnen doen waar we zin in hebben.
Mama Pippa kakelde pas ook al dat ze wel weer eens lekker door de tuin wil scharrelen, maar dat dat nog niet kan omdat wij nog te klein
zijn.
het edele drietal |
Nu vraag ik u toch!
Te klein!
Wat denkt ze wel!
Ik kan best voor mezelf opkomen en voor die twee grote bruine slagschepen ben ik ook niet bang. Ik pik ze gewoon in hun poten als ze vervelend doen. Hoger kom ik niet, dat klopt, maar een hen hoger pikken heeft niet zoveel zin, daar zitten allemaal veren en voordat je daar doorheen bent...
Maar goed, ik ben dus niet blij met onze kleine ruimte hier in deze grote tuin.
Maar goed, ik ben dus niet blij met onze kleine ruimte hier in deze grote tuin.
Katie2 bij de 3 kuikens en hun moeder |
Ik ben al een keertje ontsnapt, toen had ma Tok het deurtje niet goed dicht gedaan nadat ze ons water had ververst.
Lollig was dat.
Mama Pippa werd helemaal zenuwachtig, ze kwam achter mij aan, maar toen dreigde Laura ook door het deurtje te gaan en wist mama even niet wat ze moest doen.
Hihihi, ik stond naar haar te kijken en ik piepte naar Laura dat ze ook moest komen, maar die sukkel liet zich door mama weer terugduwen.
Mama ging in het deurtje staan, zodat de andere twee er niet uit konden, maar daardoor kon ze niet achter mij aankomen. Ik liep een rondje om de struikjes vlakbij ons hokje en mama begon te gillen dat ik terug moest komen en wel onmiddellijk. Ik deed alsof ik niets hoorde en liep nog een eindje verder, tot ik een andere hen tegenkwam, die mij vroeg wat ik daar deed zo alleen in de tuin. Het was een vriendelijke kip, ik vroeg
haar hoe ze heette en ik hoorde dat haar naam Maria was, zij is de broedmoeder van Wiske, maar dat is een ander verhaal.
struikjes naast het hokje |
Maria |
Ze kakelde dat ik toch maar terug moest gaan naar Pippa, hoewel ik daar waarschijnlijk geen zin in had. Dat had ze goed gezien, ik voelde er helemaal niets voor, maar Maria duwde me gewoon in de richting van ons hokje. En daar stond ma Tok, die mij van de grond opschepte en terugzette bij mama Pippa, die weer naar binnen was gegaan.
En nu zit ik dus weer gevangen, terwijl ik bewezen heb dat ik best alleen kan scharrelen in de grote
tuin.
Pippa neemt de opvoeding net zo serieus als het broeden |
Of Laura en Linda ook naar buiten willen? Laura wel, die probeerde te ontsnappen, maar mama stond met haar dikke gat in de deur, dus toen kon ze er niet langs. Linda vindt het geloof ik nog wel prima om binnen te blijven, zij is een beetje een bangerdje, die pas naar buiten zal gaan als mama dat verantwoord vindt. En ik zit er maar weer mee. Als wij nu als één kip mama zouden belagen zou ze misschien toegeven en een goed woordje voor ons doen bij ma Tok, maar daar is nu geen kans op.
Bah!
Ik baal als een ... eh ... hoe heet zo'n ding? Ik weet het niet, maar u begrijpt vast wel wat ik bedoel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten