Groot en vol veren

Maria:

Wat groeien die kleintjes vreselijk hard! 

Het lijkt wel of het sneller gaat als het niet je eigen kuikens zijn, maar die van een ander. 

Lisa aan de wandel

Vooral die ene, Lisa heet ze, die zwart met witte, is me er eentje. Was pas ontsnapt aan Pippa en liep heel eigenwijs alleen door de tuin te scharrelen. Ik vond het eigenlijk wel een lollig gezicht, dat eigenwijze kleine ding zo in haar eentje aan de wandel en ik had haar graag nog een tijdje vrijheid gegund, maar ik weet hoe naar het is voor een kloek om één van haar kuikens kwijt te zijn, dus ik stuurde haar direct terug naar de kleuterschool van mama Pippa. 

Ze keek me vuil aan, die uk, maar

Pippa heeft haar drietal weer bij elkaar

dat heb ik maar van me af laten glijden. Pippa was opgelucht dat ze haar drietal weer bij elkaar had en ze bedankte me hartelijk voor het thuisbrengen. 

Het wordt inderdaad tijd om die school te sluiten binnenkort, dan kunnen de kleintjes onder leiding van Pip de tuin gaan ontdekken. 

Ik wil best helpen om ze rond te leiden en een beetje bescherming bieden als Jenny en Katie2 ze wat ruw willen leren kennen. Die twee hebben geloof ik nog nooit kuikens gezien in hun leven, dus je kunt het hen niet kwalijk nemen als ze niet weten hoe ze met die ukkies moeten omgaan. 

Katie2 ziet er overigens alweer prima uit. Ze is nog niet zo dik als Jenny, al scheelt dat niet veel meer, maar ze heeft geen kale plekken meer op haar lijf, ze is helemaal

Katie2 ziet er patent uit

bedekt met dons en veren. 

Dat heeft ze razendsnel gedaan, binnen twee maanden van een kale kip naar een mooie hen! Haar achterkant is gelukkig ook begroeid met prachtig dons, het was echt geen gezicht, ze liep in haar blote kont, als ik het zo mag zeggen. 

Ik heb nog niet veel met haar gekakeld, ze is dat helemaal niet gewend, dat kun je aan alles merken. Ze scharrelt door de tuin en als er iets lekkers te snavelen is is ze er als de kippen bij. Ze verdedigt haar hapjes tegenover ons, "de kleintjes," zoals zij en Jenny de krielkippen noemen en

Katie 2 kijkt naar de kuikens

daarbij deelt ze soms een pik uit. Daarna kijkt ze verontschuldigend, ik heb gehoord dat zij altijd de laagste in de pikorde is geweest en dat ze van Jenny heeft geleerd om zich te verdedigen. Ach, ik kan me voorstellen dat het heerlijk is om ook eens te pikken als je altijd zelf het slachtoffer bent geweest. Ik denk dat het wel over gaat als ze hier lang genoeg is, dan leert ze dat er hier altijd genoeg eten en lekkers is voor iedereen en dat je daar niets voor hoeft te doen. 

Ik ben heel benieuwd hoe Katie2 en Jenny zich tegenover de kuikens gaan gedragen als die los mogen in de tuin, misschien roepen de

het drietal met links voor Laura

kleintjes wel kloek-gevoelens op bij hen en gaan ze helpen bij de opvoeding. Ze zullen ze in elk geval leren dat ze gehoorzaam moeten zijn en niet altijd haantje de voorste mogen spelen. 

Nu we het daar toch over hebben: ik denk dat niet Lisa, maar Laura een haantje wordt. Haar kammetje en lelletjes zijn groter en roder dan bij de andere twee. Als dit klopt zouden er twee kleintjes kunnen blijven hier in de tuin. Laura is een mooi kuiken, dus zij zal een prachtig haantje worden als ze is uitgegroeid. Ik weet zeker dat ma Tok weer gaat proberen haar, die dan een hem is, hier te laten blijven, als hulphaantje voor onze LazaRus. Laza wordt oud, net als ik, wij kwamen hier tegelijk in de tuin; ik begin mijn leeftijd te voelen, dus dat zal bij hem wel net zo zijn. Maar we houden vol, het is veel te fijn hier om al afscheid te nemen.