Trui en Trees:
Wij zijn hier nu alweer een hele tijd in deze tuin, maar dat betekent niet dat wij onze vriend meneer Kees zijn vergeten.
Nee, wij denken nog vaak aan hem en ook aan mevrouw Truus.
het hok van Trui en Trees bij meneer Kees |
Ze zorgden goed voor ons, maar omdat er buren waren die ons te lawaaiig vonden moesten we afscheid nemen van onze vriend en vriendin.
Dat was erg jammer, want we hadden het daar goed.
Maar nu zijn we in een kippenparadijs beland!
Het is er wel druk en in het begin moesten wij daar aan wennen, maar nu gaat het super met ons. We werden eerst in een ren gezet met een klein nachthokje erin. Daar kregen we eten en drinken en toen het donker werd kropen we gezellig
samen in dat hokje om te slapen. De volgende morgen was het weer druk rondom onze ren omdat iedereen kennis kwam maken met ons, dat was gezellig maar ook een beetje vermoeiend.
Trui en Trees gaan op onderzoek uit |
Na een paar dagen zette ma Tok, zoals onze verzorgster hier heet, de deur van onze ren open en wij gingen op onderzoek uit. We bleven dicht bij elkaar, gewoon voor de veiligheid, er lopen hier een paar heel grote hennen rond, die gingen meteen onze ren in om van ons voer te proeven. Het was
lekkerder dan het voer dat ze gewend waren te krijgen, dus ze snavelden onze hele bak leeg.
Trui en Trees in Soestdijk |
Maar dat gaf niet, want ma Tok vulde hem gewoon weer bij zodat wij 's avonds geen honger hoefden te lijden.
We sliepen nog een paar nachten in het kleine hokje, maar op een dag was dat plotseling verdwenen. Waar moesten we nu overnachten?
We liepen een beetje vertwijfeld rond tot ma Tok naar beneden kwam om ons te helpen. Ze zei dat wij ook in het nachthok van Soestdijk mochten slapen. Nou, dat lieten we ons geen twee keer zeggen, achter elkaar klommen we de trap op naar boven.
Jenny zat te suffen op de stok maar Katie2 vond het niet goed dat er
zich zomaar twee nieuwe bewoners kwamen melden in háár paleis.
Katie2, Jenny en Trui en Trees in Soestdijk |
Ze stuurde ons weg en ging zelf ook naar beneden. Maar daar stond ma Tok, die Katie wat lekkers gaf buiten Soestdijk en ons duwde ze de trap weer op. Heel voorzichtig gingen we weer naar binnen. Jenny vond nog steeds alles goed en wij zochten een lekker slaapplekje uit. Maar ma Tok zei dat wij op de stok moesten gaan zitten, dan zou Katie ons niet zien als ze boven kwam. Dat was een goed plan en wij sprongen naast Jenny, die een stukje opschoof, zodat wij naast elkaar konden zitten. Dat was lief van haar. Ma Tok liet Katie2 weer naar binnen en die klom de trap op,
ging op haar plekje op de bodem van het nachthok zitten en viel in slaap.
Trui en Trees tussen de andere kippen |
We zeggen dit nu wel alsof er niets aan de vleugel was, maar dit alles duurde bij elkaar wel een uur of twee.
Ma Tok vond het niet erg dat ze telkens moest ingrijpen tot alles rustig was. Wij tweeën bleven daarna doodstil zitten tot de volgende morgen, toen we alle vier naar beneden en naar buiten gingen. Pippa met haar kuikens was al aan het scharrelen en wij volgden hun voorbeeld. Ma Tok strooide heel veel lekkers in de tuin en zo werd het een feestje, omdat wij waren geslaagd voor ons inburgeringsdiploma.
Ma Tok: excuses voor de wat schemerige foto's van de slaapkamer, ik vond het niet kies om de dames daar al te duidelijk te laten zien.
Wat zijn Trui en Trees mooie kippies. Zijn t Wyandottes? Snel i geburgerd hoor! Onze Punkie en Trijntje deden er 2 maanden over. Dat had niks met hen te maken hoor maar onze Truus en Doortje wilden ze niet in het nachthok. En eten mochten ze ook al niet. Maar nu is alles kip en ei.
BeantwoordenVerwijderenTrui en Trees zijn inderdaad Wyandottes, wij zijn erg blij met hen.
VerwijderenFijn dat het zo goed gaat! Echt een aanwinst, die twee!
BeantwoordenVerwijderen