De volgende uitbreiding

LazaRus:

Mijn harem is alweer groter geworden. 

Ma Tok blijft maar hennen toevoegen aan de familie. 

Laurel: hulphaan in de dop

Het is goed dat er een haantje bij Pippa's kuikens is, ik kan best wat hulp gebruiken. 

Met twintig hennen heb ik mijn vleugels vol. 

Gelukkig ben ik een ervaren leider zo langzamerhand, maar het moet toch niet veel meer worden.

Nu wilt u natuurlijk weten waaruit de uitbreiding bestaat. 

Dat zal ik u vertellen. 

Weet u nog dat er op een dag twee stenen leden van de familie Tok bijkwamen? (zie: Nieuwe bewoners van 28-12-2018). 

De meneer, die deze mooie haan en hen heeft gemaakt, wilde al heel

Kees en Truus

lang zelf ook een paar echte levende kipjes. 

Omdat hij niet alleen mooie beeldjes kan maken maar ook erg handig is met hout, tekende en bouwde hij zelf een schitterend kippenhokje voor in zijn tuin. 

Bij Hoogendoorn haalde hij drie Wyandottes, die hij in het hokje liet wonen. Helaas werd één van de drie dames al snel ziek, hij mocht dit hennetje terugbrengen bij Hoogendoorn, waar ze het beestje weer zouden laten opknappen en de twee overgebleven meisjes hadden het best naar hun zin bij meneer Kees. Zo erg zelfs dat één van deze twee broeds werd en een vreselijk lawaai maakte als zij van haar nest

het voorlopige onderkomen voor de nieuwe hennetjes

werd gehaald om te eten en drinken. Dat vonden de buren niet zo fijn en zij klaagden over de herrie in hun rustige woonwijk. Hierop besloten man en vrouw dat de kippen zouden moeten verhuizen. Ze vroegen ma Tok om raad en zij wist iemand, die ook kippen wilde gaan houden, misschien zou zij het tweetal onderdak kunnen geven. Maar jammer genoeg had deze mevrouw inmiddels al een heleboel kuikens in haar tuin, zodat ze daar niet terecht konden. En nu begrijpt u het al: ma Tok zei dat de dames wel in de Tok-tuin mochten komen wonen. 

En zo gebeurde het dat meneer Kees  en mevrouw Truus met pijn in hun hart hun

de ren van de zijkant

mooie lieve hennetjes hier kwamen brengen. 

Ma Tok had al onderdak voor ze geregeld, zodat ze langzaam aan ons, de andere familieleden, zouden kunnen wennen. 

De dames hadden al en naam gekregen, ze heetten Trui en Trees, prachtige namen moet ik zeggen. Nu is er toch weer een soort van Geertrui in de Tok-tuin, al heet ze alleen maar Trui. En Trui en Trees Tok klinkt als een klok, toch? 

Op zaterdag werden ze hier in de tuin in de grote ren gezet, als nachthokje stond daarin het hondenhokje, waarin al eens kuikens zijn uitgebroed (zie: Pippa's vijftal van 5-5-2017).

Trui (rechts) en Trees in hun tijdelijke onderkomen

Vooral meneer Kees had moeite met het afscheid nemen van zijn lievelingen, wat ma Tok goed kon begrijpen. Zij zei dat hij altijd welkom was om ze nog eens te komen bezoeken.

Ik ging bij mijn nieuwe dames kijken toen het weer rustig geworden was in de tuin en ik keek mijn ogen uit: wat waren ze MOOI! Prachtige veren, zoiets had ik nog nooit gezien. 

Ik heette hen van harte welkom bij de familie, maar ze waren een beetje verlegen, ze hadden denk ik

Laza maakt kennis met Trui en Trees

nog nooit een haan gezien. 

Ja, bij Hoogendoorn zijn die natuurlijk wel aanwezig, maar Trui en Trees zijn nog erg jong, een half jaar zo'n beetje, dus of ze zich dat nog herinneren weet ik niet. 

En ik ben natuurlijk wel een bijzonder knappe haan, al zeg ik het zelf. 

Daar kunnen hennetjes ook verlegen van worden.

Zo, u bent weer op de hoogte van de laatste familie-uitbreiding. 

U zult ongetwijfeld meer horen over Trui en Trees, die behoren tot het Wyandotte ras in de kleur goudpatrijs en nu ook tot de familie Tok.