Nog een aanwinst voor de Tok-tuin

Odette:

Pa en ma Tok waren weer eens naar Hoogendoorn geweest om de voorraden aan te vullen. Ons voer raakte op en dat mag niet gebeuren, natuurlijk. 

het Loo, hier nog in gebruik door pippa en Maartje

Ma Tok kwam met kruiwagens vol de tuin in. Ze zette alles neer en ging toen eerst het Loo helemaal schoonmaken. Waar dat voor nodig was begreep ik later pas. 

Eerst ging ik bij haar kijken wat ze allemaal deed. De bodembedekking werd verwijderd en ook de tegels werden helemaal schoongemaakt. Daar lag namelijk nog wat gif van de muizen en dat moest grondig verwijderd worden. 

Maar waarom moest dat eigenlijk allemaal? 

Ik begreep er niets van. 

het nieuwe witte kipje in het Loo

Toen ma Tok tevreden was begon ze het nachthok in te richten met schone bodembedekking en een eet- en drinkbak. 

"Wat heb ik nou aan mijn staart hangen," dacht ik en ik liep achter haar aan toen ze naar de deur van het mensenhuis toeging. Ze pakte een doos, die daar al een poosje had gestaan en uit die doos kwam:  een wit kipje! 

Ma Tok praatte tegen haar en zette haar in het Loo. Dus voor dit nieuwe hennetje was al die moeite geweest. Het beestje had duidelijk honger, ze begon meteen te eten. Ma Tok ging de gekochte voorraden voer in de betreffende tonnen doen

even beneden in de ren kijken

en toen ze klaar was ging ze foto's maken in het Loo. 

Het witte hennetje was helemaal niet bang, ze ging even beneden in de ren kijken en daarna klom ze weer naar boven. Een pittig dingetje, dat was duidelijk. 

Eerst was ik de enige die haar had gezien, maar toen ma Tok de volgende dag meelwormpjes en eivoer in de ren van het Loo had gestrooid legde ze ook wat van dat lekkers vlak vóór het rennetje. Daar kwam iedereen op af en zo maakte de hele familie Tok kennis met het nieuwe hennetje. 

Ma Tok vertelde ons dat ze Pavlova heette en dat ze van hetzelfde ras was als onze tsaar Nikolaas*. Die

kennismaking van de familie Tok met Pavlova

keek met extra belangstelling naar haar en dat begreep ik wel, een kip van hetzelfde ras heeft toch iets extra's. Net zoals het voor mij erg fijn was dat er weer een wit hennetje bij was gekomen. De tweede nieuwe witte hen in een paar weken, ik werd helemaal warm van binnen. 

Maar wat waren haar onderste veren smerig! Wat dat betreft leek ze meer op Olga, toen die hier net

Olga toen ze nog vies was van de modder

kwam, dan op mij. 

Olga is inmiddels schoon geworden, ik denk dat Pavlova ook wel mooi wit gaat worden als ze een poosje hier woont. Ze heeft vast in een vies hok op de grond gezeten voordat ze bij Hoogendoorn kwam, maar dat gaat hier helemaal goed komen. 

Dat de kleine Pavlova niet bang is uitgevallen bleek later op die dag. Katie kwam bij haar ren staan om eens te zien wat er nu weer voor indringer in "haar" tuin was gekomen. 

Als u naar de foto kijkt kunt u zien dat die nieuweling totaal niet van de grote hen onder de indruk was.

ontmoeting Katie en Pavlova

Ze zette haar vleugels breeduit in haar zij om zo groot mogelijk te lijken en ze liep regelrecht op Katie af. 

"Zo," kakelde ze, "en wie mag jij dan wel wezen?" 

Ik lachte me een ongeluk toen ik dat hoorde. Katie kakelde niets terug, ze moest even bijkomen van die brutaliteit. Daantje en Dirkje hadden het ook gehoord en zij rolden om van het lachen. Katie keek hooghartig naar hen en kakelde: "Jullie blijven toch een raar stelletje." Gniffelend scharrelden de twee ondeugden weg en ik moet zeggen dat ik het deze keer meer met hen eens was dan met wie ook. 

Katie vertelde hoe ze heette en Pavlova stelde zich voor aan haar. 

Ik ben benieuwd hoe dat straks gaat als er geen gaas meer tussen die twee zit. 

*Ma Tok: de meningen zijn verdeeld over de raszuiverheid van Pavlova, maar dat is hier in                 de tuin  geen probleem. In elk geval zit er een Grubbe baardkriel in haar genen.