Ma Tok: zoals beloofd hier het tweede deel van het vorige verhaaltje.
Zaza:
Zo, kom ik ook nog eens aan de beurt.
Ik heet Zaza Tok en ben een Araucana kriel.
Zaza met haar chique sjaaltje |
Tot zover is mijn verhaal hetzelfde als dat van Yneke en Yolanthe, maar nu gaat het een enigszins afwijken.
Ik ging dus eens kijken wat er hier verder te zien en te beleven was in dit hok. Ik zag een opening met daarachter een trapje naar beneden. Dat moest ik natuurlijk onderzoeken, dus ik ging naar beneden en kwam in een grote ren terecht. Daar stond ook water en er lagen meelwormpjes op de grond. Ik proefde er één en toen nog één
en toen... toen riep ik Yneke en Yolanthe erbij, want je hoort niet alles in je eentje op te snavelen. Aarzelend kwamen ze naar beneden, maar toen ze het lekkers zagen renden ze er naartoe. We snoepten een poosje tot er steeds meer kippen naar onze ren kwamen om kennis te maken met ons. De meesten waren krielen, net als wij, maar er waren ook een paar reuzen, zulke enorme kippen hadden wij nog nooit gezien. Ze waren wel heel vriendelijk, stelden zich netjes voor en gingen op voet van gelijkheid om met de kleintjes, zoals zij ons noemden. Er was ook een haantje, hij kwam vertellen dat hij hier de baas was en dat hij ons van harte welkom heette. Zijn naam is tsaar Nikolaas, ik vind dat heel mooi klinken: Tsaar Nikolaas Tok. En hij bleek bij mevrouw Angelique uit zijn ei gekomen te zijn en daar een hele tijd gewoond te hebben.
Zaza heeft Yneke en Yolanthe geroepen voor het lekkers |
en toen... toen riep ik Yneke en Yolanthe erbij, want je hoort niet alles in je eentje op te snavelen. Aarzelend kwamen ze naar beneden, maar toen ze het lekkers zagen renden ze er naartoe. We snoepten een poosje tot er steeds meer kippen naar onze ren kwamen om kennis te maken met ons. De meesten waren krielen, net als wij, maar er waren ook een paar reuzen, zulke enorme kippen hadden wij nog nooit gezien. Ze waren wel heel vriendelijk, stelden zich netjes voor en gingen op voet van gelijkheid om met de kleintjes, zoals zij ons noemden. Er was ook een haantje, hij kwam vertellen dat hij hier de baas was en dat hij ons van harte welkom heette. Zijn naam is tsaar Nikolaas, ik vind dat heel mooi klinken: Tsaar Nikolaas Tok. En hij bleek bij mevrouw Angelique uit zijn ei gekomen te zijn en daar een hele tijd gewoond te hebben.
Toen het avond was geworden gingen de kleine kipjes naar hun huis, het Tok-huis zoals ze dat noemden en de twee groten liepen naar hun eigen hok, dat Soestdijk bleek te heten.
alle drie in het nachthok om te slapen |
Nou ja, zo moeilijk was dat niet, er was maar één trap en één deurgat, maar het was leuk dat ze ons slim vond.
We sliepen heerlijk die eerste nacht en de volgende morgen gingen we weer fijn naar de ren.
Wij zijn thuisgekomen na onze reis. Het duurde lang, maar het was het waard.
We gaan hier vast een fijne tijd hebben met veel belevenissen.
En intussen lopen wij allang door de hele tuin, samen met alle andere leden van de familie Tok.
Yneke, Yolanthe en Zaza samen met Xena en Xandra los in de Tok-tuin |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten