In memoriam: Ursula Geertruida Tok

Ma Tok:

Ursula kwam bij ons in januari van dit jaar. 

Zij was toen een paar maanden oud. 

Daantje en Dirkje smoezen over de naam van Ursula

Daantje en Dirkje dachten eerst dat Geertrui weer was opgestaan, maar dat kon natuurlijk niet waar zijn. 

Zij mochten het mooie Hollandse kuifhoentje een naam geven en ze kozen voor Ursula. Omdat ze toch wel erg op de twee Geertruitjes leek noemde ik haar Ursula Geertruida, waar de twee boefjes al snel "Uggie" van maakten. 

Ze schrokken toen deze "Geertrui" geen plat Leids, maar heel keurig ABN kakelde, maar later vonden ze dat juist wel grappig. 

Ursula leefde rustig en bescheiden in de Tok-tuin, niemand had last van haar, ze legde haar eitjes netjes op het plateau in het Tok-huis en verder scharrelde ze lekker door de tuin.

Geertrui is weer mooi na de rui

Ik ontdekte veerluisjes in haar kuif, die ik bestreed met een spuitbus. Juist gisterenmorgen dacht ik nog dat ze er weer zo prachtig uitzag na de rui, haar verenpak was weer sneeuwwit en ik noemde haar "mijn mooie sneeuwkip", wat zij een fijn compliment vond. 

's Avonds, toen ik de deur van het Tok-huis wilde sluiten, lag ze zomaar dood op het plateau in de bodembedekking. 

Ik begreep er niets van en dat doe ik nog steeds niet, er was niets vreemds aan haar te zien. 

Ze was nog zo jong, net een jaartje oud.

Ursula Geertruida Tok

Ik heb haar begraven in de tuin, waar ze voor altijd mag blijven.

Vaarwel, lief bescheiden meisje, rust zacht.