De familie Tok groeit

Willeke:

Ma Tok heeft ons huis schoongemaakt. Dat doet ze nu en dan, maar nu had het een reden. 

het Loo staat helemaal klaar

Nee, er zaten geen nieuwe bloedluizen, gelukkig niet, maar ze had een worm gezien in een poepje van één van ons. 

Van wie? Dat weet ik niet en als ik het wist zou ik het niet vertellen. Zoiets is toch een beetje gênant, al kun je er niets aan doen. 

Nou ja, ma Tok deed er dus wel iets aan. Ze gaf ons een paar dagen iets door ons drinkwater dat de wormen dood maakt en daarna kregen we ook nog vitaminen om onze darmen weer in orde te maken. En ze herhaalde dat alles nog een keer na tien dagen. Bovendien ging ze ons huis helemaal leeghalen en schoonmaken, maar dat had ik al

de 2 mandjes op de tafel bij mevrouw Angelique

verteld. Ze heeft geen worm meer gezien na die ene, dus alles zal nu wel weer in orde zijn. 

Ze hield alleen niet op bij ons huis, nee, ze ging het Loo, dat al een tijdje leegstaat, met de stofzuiger schoonmaken en daarna richtte ze het in, alsof er kippen in zouden komen wonen. Zou dat zijn voor als er iemand ziek zou worden? Ik wist het niet en ik besloot het maar af te wachten. 

Yolanthe (links) en Yneke in het Loo

Op een mooie dag kwam ma Tok met twee mandjes de tuin in. Ze ging ermee naar het Loo en ja hoor: uit het ene mandje kwamen twee nieuwe hennetjes tevoorschijn. 

En weet u wat het mooiste was: ze leken op Wendy en mij. Niet qua kleur, maar wel qua vorm. Ze hadden allebei een baardje, net zoals wij. Wendy en ik keken onze ogen uit, wat gezellig! 

En toen was er nog een mandje, wat zou daar inzitten? 

Ma Tok haalde er een mooi hennetje uit, zo één hadden wij nog nooit gezien, ze had een soort pluimpje

Zaza in het Loo

aan de ene kant van haar kop, heel chique. 

Ma Tok zette ze alle drie in het nachthok van het Loo, waar ze even bleven zitten, maar al snel had de laatst gekomene, die ook de grootste was, het trapje naar de ren gevonden. De andere twee volgden haar en zo konden we kennis maken. 

Wie meteen kwam aanrennen? 

De tsaar! Hij heeft ook een baardje en hij verwelkomde de drie nieuwe dames meteen in zijn tuin; hij vroeg waar ze vandaan kwamen en hoe ze heetten. De nieuwelingen moesten even bijkomen van hun lange reis, maar toen ze vertelden waar ze waren geweest voordat ze hier kwamen werd Nikolaas helemaal

Nikolaas kraait van opwinding

opgewonden. "Is het echt?" kakelde hij, "daar heb ik ook gewoond, sterker nog, ik ben er uit mijn ei gekropen." 

Nu kunt u weten waar de meisjes vandaan kwamen en anders moet u maar een heleboel verhaaltjes terug gaan om te lezen waar onze tsaar is uitgekomen. 

De kipjes hadden hun namen net gekregen: Yneke en Yolanthe heetten de baardjesdames en Zaza was de bijzondere. Yneke heeft ma Tok de naam gegeven van de mevrouw die de voorouders van deze kippen heeft gefokt. Deze mevrouw heette Ineke, maar we zijn bij de Y, dus de naam is iets aangepast. 

Ik vind dat een mooi eerbetoon aan deze mevrouw, die er helaas niet meer is. 

Yneke Tok

Haar kipjes, Watermaalse baardkrieltjes, zijn verder door haar man verzorgd en gefokt, de bijzondere hen, die een Araucana kriel is, fokte hij al zelf. 

Ma Tok heeft Zaza van mevrouw Angelique gekregen als cadeautje, ze had een strik om haar nek toen ze op ma Toks schoot werd gezet. Die strik zat er nu niet meer om, dat zou gevaarlijk zijn als Zaza zou gaan rondlopen. 

En zo is de familie Tok weer uitgebreid met drie prachtige hennetjes, waar we ongetwijfeld meer van gaan horen.