Het nut van het herrie-monster

Xena:

U hebt van kleine Babette al gehoord over het grote herrie-monster dat ma Tok in onze tuin heeft geïntroduceerd. 

het herrie-monster

Omdat de wieltjes van dat ding er telkens afvielen was ma Tok een beetje boos geworden op dat ding, maar dat was over toen haar kuiken, die al een volwassen haan is, langskwam met zijn eigen kuikens, twee nog kleine haantjes. Het volwassen kuiken had de wieltjes in no time goed vast gemaakt onder het monster en nu kon ma Tok er weer mee aan de slag. Omdat ze had geprobeerd modder op te zuigen moest ze wel eerst de slang, die uit het ding komt, schoonspoelen met de waterslang en daarna moest die slang ook nog drogen maar toen kon ze eindelijk aan de slag. Het monster werd gestart en begon weer vreselijk veel herrie te maken en weet u wat ma Tok ging doen?

witgekalkte muren in Soestdijk

Ze ging Soestdijk, ons paleis, helemaal leegzuigen met dat ding. Er lag niets meer in het nachthok en ze ging ook de wanden helemaal zuigen. Zou ze dat doen om de luizen eruit te krijgen? Want ondanks alle gesproei zitten die er nog steeds, al zijn het nu heel kleine babyluisjes geworden. Maar kleine babies worden groot en dat gebeurt doordat ze ons bloed drinken, dus wij vinden die babies helemaal niet leuk. Net goed dat ma Tok ze allemaal probeert weg te krijgen. Toen ze klaar was had ze een rood hoofd van het in ons nachthok hangen met haar bovenlichaam. Ze ging ook nog met een grote kwast en een pot speciaal spul aan de slag. 

Ons hele nachthok kreeg een wit laagje aan de binnenkant, vooral alle naden werden grondig dichtgesmeerd. Ze liet het allemaal opdrogen en ging het toen weer inrichten met hennepvezel en de voersilo kwam er ook weer in. 

Wat zouden wij lekker slapen, dachten we, Xandra en ik.

Xandra:

Wij, Xena en ik, hadden geïnteresseerd staan kijken naar de bezigheden van ma Tok. 

Alles is weer netjes en de wanden zijn wit

Pas toen ze helemaal klaar was mochten wij weer in ons paleis, nou dat had lang geduurd hoor. Natuurlijk konden we ondertussen in het Tok-huis gaan eten en drinken als we dat wilden, maar in je eigen huis is alles toch altijd fijner. We gingen samen kijken, één voor één door de deur natuurlijk, anders zouden we klem komen te zitten, die deur is niet echt breed. Het viel ons niet tegen zoals alles er uitzag en het rook ook weer lekker fris binnen. We namen een paar snavels vol van het voer, dat ook weer nieuw was in een schone voersilo, en daarna gingen we weer naar buiten, de tuin in. 

Daar kwam de tsaar op ons af. 

"Wat is er toch allemaal gebeurd daar binnen in Soestdijk?" vroeg

tsaar Nikolaas in de ren van Soestdijk

hij. Wij legden uit dat ons nachthok een goede beurt had gehad met het herrie-monster en dat alles er weer piekfijn uitzag. 

Ik zag dat hij een beetje jaloers keek en ik vroeg hem of hij het fijn zou vinden als het Tok-huis ook zo'n beurt zou krijgen. Hij kakelde dat dat eigenlijk best hard nodig was, er lagen weer allemaal losse veertjes op het plateau en de bodembedekking was ook best wel aan vervanging toe. 

"Ik denk dat ma Tok hierna het Tok-huis gaat behandelen," kakelde ik en ik zag dat Nikolaas blij keek toen hij dat hoorde. Nu hoop ik maar dat dat ook echt gaat gebeuren, anders sta ik straks in mijn ... eh ... blote vel, zal ik maar zeggen, want een hemd heb ik niet aan. 

Afwachten maar, u hoort vast volgende week wel of ma Tok nog meer heeft gedaan met haar herrie-monster.