Vakantie

 Pavlova:

Het was een rare week. Een heel rare week.

lekker naar buiten na de nacht

Waarom?

Ma Tok was er een paar dagen niet en er kwam iemand anders voor ons zorgen. Wij kennen haar wel, deze verzorgster, ze heet mevrouw Marit en ze woont hier vlakbij. Zij heeft al vaker voor ons de deur open gedaan in de ochtend, maar nog nooit zo vaak achter elkaar. En ze deed nu ook 's avonds de deur van het Tok-huis dicht als het donker was geworden. Ze deed dat net als ma Tok, ze ging ons tellen en omdat we allemaal netjes het huis waren binnengegaan deed ze onze deur dicht. Ik hoorde haar ook de kippen in de struik tellen en ze ging kijken of Xena en Xandra veilig in Soestdijk zaten om te slapen.

Xara en Daantje komen ook naar buiten

Wat dat betreft doet ze niet onder voor ma Tok, al heb ik liever onze eigen verzorgster, waarom weet ik niet, misschien omdat dat vertrouwd voelt. 

Mevrouw Marit ging in de ochtend ook onze mestplanken schoonmaken, dat had ze nog nooit gedaan omdat ze nooit langer dan één dag voor ons heeft gezorgd. Ze deed dat heel netjes, ik kan niet anders zeggen. En ze verschoonde ook ons water en ze strooide meelwormpjes in de tuin. 

Eigenlijk was alles net zoals anders,

wormpjes snoepen

maar toch niet. 

Ik was een beetje bang dat onze eigen ma Tok niet meer terug zou komen, zolang was ze nog nooit weggeweest. Ik vroeg aan mevrouw Marit wanneer ze weer zou komen maar zij verstond mij niet denk ik, ze gaf me geen antwoord. 

Ze maakte héél veel foto's van ons, dat was wel grappig. 

Toen het een dag regende gingen wij natuurlijk na het wormpjes snoepen allemaal schuilen, sommigen in Soestdijk, anderen onder de grote struik en ook een

schuilen in Soestdijk voor de regen

paar in het Tok-huis. Dat vond ze erg leuk, ze zei dat wij slim waren, maar dat wisten we al. 

Toch was ik blij toen ik vanmiddag ma Tok's stem weer hoorde, ze was dus toch terug gekomen. "Natuurlijk is ze er weer," kakelde Wiske, "dacht je nu echt dat ze ons zou kunnen missen?" Ik moet toegeven dat ik daar toch wel een beetje bang voor was geweest, het duurde zó lang, wel vier hele dagen. Ze vertelde dat ze bij haar broer en schoonzus was geweest, die waren op vakantie op een eiland en zij mocht daar ook een paar dagen komen. Ze had het erg naar haar zin gehad, maar ze had ons ook gemist. 

Nikolaas, de voetenpikker

Vooral het pikken in haar voeten door de tsaar, zei ze er met een grijns bij. Nikolaas keek haar aan om te zien of ze dat meende en hij stoof meteen op haar af om dat gemis goed te maken, maar dat was niet de bedoeling van ma Tok, ze stapte snel opzij en pakte de tsaar op toen hij mis pikte en daarbij bijna op zijn snavel viel. 

"Zo," zei ze, "wat dacht je, ik zal je leren zo lang weg te blijven?" Ze ging met onze baas op haar schoot op het stoeltje in de tuin zitten; Nikolaas keek beledigd rond, maar hij bleef toch stil zitten. 

Zou hij stiekem een beetje blij zijn dat ma Tok weer terug is? 

Ik in elk geval wel, er gaat niets boven de gewone gang van zaken.

Ma Tok: met dank aan mevrouw Marit voor haar goede zorgen en de foto's bij dit verhaaltje.