Filosofische gedachten

Annette:

U ziet mij hier boven dit verhaaltje in de tuin lopen.

Annette en Pavlova broeden in het Tok-huis

Maar dat is op dit moment niet echt mijn favoriete plek. Nee, die plek is in het Tok-huis, in de bodembedekking van het plateau. Wat ik daar doe? 

Nee, ik leg er geen eitje, al zit ik wel het liefste op zo'n product. 

En Pavlova zit gezellig bij mij, ook op een ei als dat er is. 

Ma Tok zet ons elke ochtend buiten en ze steelt dan de eitjes die wij willen uitbroeden. 

Wat zegt u? Is het veel te laat in het jaar om te broeden? Dat zegt ma Tok ook telkens. Maar volgens haar was het de hele zomer te laat voor kuikens, ze wil gewoon niet dat wij doen waar we zo goed in zijn. 

Xena, Xandra en Quinoa broeden niet meer

Quinoa heeft de moed opgegeven en Xena en Xandra lopen ook weer door de tuin, maar wij niet hoor, wij houden vol! 

Ma Tok zegt dat onze verhaaltjes eentonig worden, het gaat telkens over broeden en het niet mogen daarvan. Daar heeft zij wel een beetje gelijk in, maar dat is vooral haar eigen schuld, omdat zij ons niet toestaat kuikens te krijgen. Maar goed, ik zal over iets anders gaan kakelen. 

Onze tsaar is namelijk iets minder

is Nikolaas liever aan het worden?

pikkerig aan het worden naar ma Tok. Hoe dat komt weet ik niet en ik ga het niet aan hem vragen, want dan breng ik hem misschien op een idee. Nee, laat hij maar een beetje liever worden naar de mensen. 

Het vreemde is dat hij altijd alleen ma Tok maar aanvalt, als mevrouw Wies hier is of mevrouw Marit doet hij poeslief tegen ze. Zou hij bang zijn dat een vreemde ons in de steek zou laten als hij gemeen doet? 

Ik heb het voorgelegd aan het filosofenclubje van Odette, zij zouden er eens diep over gaan nadenken hebben ze beloofd. 

Verder is er weinig aan het gebeuren hier in de tuin. 

Het mini-boompje staat stil op zijn plaats te groeien, al zie ik van dat

het stilstaande boompje

laatste erg weinig, om niet te zeggen: niks. Het lijkt wel of het boompje slaapt, zo stil staat het. 

Ik weet natuurlijk best dat boompjes niet kunnen lopen, maar deze staat wel heel erg bewegingloos. Het zal toch niet dood zijn, net als het vorige boompje? Ma Tok geeft het elke dag water, ook als het heeft geregend. Dat vind ik een beetje overdreven, maar ze zei dat ze er alles aan gaat doen om dit kleine ding in leven te houden. 

Zou het ooit net zo groot worden als de boom achter in de tuin? Als dat zo is zullen wij dat niet meer meemaken, misschien een heel verre nazaat van ons. Als er dan tenminste nog steeds kippen wonen in de Tok-tuin. 

Wat een diepe gedachte, ik geloof dat ik ook aanleg heb voor filosofie. Zal ik me gaan aanmelden bij het clubje van Odette?