In memoriam: Clasien

Ma Tok:

Clasien kwam bij ons wonen aan het begin van dit jaar.

Clasien bij aankomst in de Tok-tuin

Ze was een zogenaamde "geredde legkip", dat is een kip, die anderhalf jaar lang is uitgebuit in de industrie, gefokt om zoveel mogelijk eieren te leggen in zo kort mogelijke tijd. Ze had eerst een poosje bij een mevrouw gewoond die bij de stichting "Red een legkip" hoort, maar daar werd ze gepest door de andere kippen en hanen, zodat ze apart in een hokje leefde om haar te beschermen tegen het pikken door de anderen. 

Dat was ook geen fijn leven voor haar, zodat ik haar hier in de Tok-tuin mocht laten wonen. 

Ze had het in het begin een beetje moeilijk omdat ze meteen in de aanval ging; ze dacht dat dat hier ook nodig was. Toen dat niet zo bleek te zijn veranderde ze in een rustige kip, die soms de aandacht opeiste, maar ook haar eigen gang ging. Ze sliep lekker tussen de anderen in het Tok-huis. 

na een poosje in de Tok-tuin

De laatste tijd vond ik haar wat mager worden, ik gaf haar een wormpilletje en alle kippen kregen in verband met de rui vitaminen door het drinkwater en veel eivoer. Daarvan leek ze op te knappen, al legde ze geen eieren meer. 

Ik nam aan dat dat door de rui kwam en ik schonk er verder geen aandacht aan. 

Tot ze op een avond niet op de stok zat maar beneden op de grond van het Tok-huis. Ik zette haar op de stok en de volgende morgen bekeek ik haar eens goed. 

Haar kam zag er wat bleek uit, verder zag ik niets vreemds aan haar, maar ik hoorde haar wel ademhalen. 

Ze was verkouden, ik gaf haar extra

Clasien is snipverkouden

vitamientjes met een spuitje in haar snavel en ook wat wormpjes. 

De volgende avond zat ze weer op de grond, ik zette haar op het plateau, waar ze ging liggen. 

Ariane zat toen al in de ziekenboeg.

Toen Ariane was overleden zette ik Clasien in de ziekenboeg, zodat ze lekker warm en rustig kon zitten. 

Helaas heeft ze haar gezondheid niet terug gekregen en overleed ze een dag later.

Ik heb haar begraven in de Tok-tuin, waar ze toch nog even van het echte kippenleven heeft mogen genieten.

Vaarwel mooie bruine kip, we zullen je nooit vergeten.