In memoriam: Yvette

Ma Tok:

Tot mijn grote droefheid moet ik u meedelen dat vandaag onze lieve Yvette is ingeslapen bij de dierenarts.

Yvette

Yvette kwam bij ons samen met haar vriendin Yvonne in 2015.

Yvonne (links) en Yvette al aardig gewend in de Tok-tuin

Ze was toen ongeveer twee jaar oud en dus werd zij geruimd uit de legschuur waar zij haar leven tot dan toe had geleefd.
Gelukkig wisten zij, Yvette en Yvonne dus, samen met nog een aantal legkippen te ontsnappen aan de ophalers, die zoals gewoonlijk bruut tekeer gingen bij het afvoeren van de "uitgelegde" hennen en zo kwamen zij bij mevrouw Angelique terecht. Daar kwamen zij een beetje bij van hun akelige avontuur en op een dag

Vera en Vita met Yvonne en Yvette

verschenen pa en ma Tok op de paardjesfokkerij om hen op te halen. Zo kwamen de dames bij de familie Tok in de tuin wonen.
Daar sloten ze al snel vriendschap met Vera en Vita, de twee bruine geredde legkippen, die daar al woonden.
Samen met Yvonne beleefde Yvette heel wat avonturen in de tuin.
U kunt hierover meer lezen in het in memoriam van Yvonne, dat nog niet zo lang geleden verscheen (24-01-2020).
Nadat Katie was gaan hemelen en Yvonne haar achterna was gegaan verdiepte de vriendschap tussen Yvette en Jenny zich. Ze sliepen

Yvette en Jenny samen op stok in Soestdijk

samen in Soestdijk en ze waren altijd samen te vinden.
Yvette heeft aan het einde van haar leven nog meegemaakt hoe het is om broeds te zijn, al heeft haar op eitjes zitten niet echt iets opgeleverd.
Gisteren ontdekte ik dat Yvette bloedde uit haar cloaca. Toen ik haar had schoongewassen zag ik dat er heel veel kleine maden zaten en belde ik de dierenarts. Omdat eerst werd gedacht aan wormpjes leek het allemaal niet zo'n vaart te lopen, maar toen duidelijk werd dat haar hele cloaca vol zat werd er snel een afspraak gemaakt en mocht ik de volgende ochtend vroeg

Yvette met Jenny in de tuin

al komen met haar.
Bij de dierenarts bleek dat er niets meer voor Yvette gedaan kon worden en daarop kreeg ze van de dokter een spuitje, waardoor ze rustig insliep.
Ik heb haar begraven in de Tok-tuin, vlakbij Yvonne.


Vaarwel, lieve mooie Yvette, je hebt ons heel veel grote witte eieren geschonken en ook gezelligheid.
We zullen je nooit vergeten.


Hoe het nu verder moet met Jenny? Ik ga proberen haar bij de andere kippen in het Tok-huis te laten overnachten, zodat ze niet helemaal alleen in Soestdijk hoeft te wonen. Hopelijk vindt ze onder de krielkippen een vriendin, zodat ze haar verdriet niet alleen hoeft te dragen.