vrijdag 22 mei 2020

Nog meer groei


Jenny:

Yvette is er niet meer.
Ma Tok kwam haar op een morgen uit ons nachthok halen en daarna heb ik haar niet meer gezien.

Yvette wordt gemist 
Het was zo akelig stil zonder haar.
Eerst dacht ik dat ze weer aan het broeden was geslagen in het Tok-huis, maar daar was ze niet. En in de tuin ook niet.
Toen ik in de avond helemaal alleen op stok was gegaan in Soestdijk kwam ma Tok mij halen. Ze praatte zachtjes tegen me en ze hield me lekker warm tegen zich aan.
Ze bracht me naar het Tok-huis, waar ze me op de stok zette bij de kleintjes.
Omdat het zachte getok van de anderen vertrouwd klonk viel ik snel in slaap.
De volgende morgen wist ik niet waar ik was, ik zat niet in ons vertrouwde hok naast mijn vriendin, nee, naast mij zat een haantje! Gelukkig was het geen onbekende, anders zouden er nog praatjes van kunnen komen: Jenny wakker geworden naast een onbekende man in een onbekend hok.
Maar nee, het was LazaRus, die mij een hele goede morgen wenste.
Ma Tok kwam de deur open doen en we gingen met ons allen naar buiten, waar we wat meelwormpjes kregen. Toen begon het
Jenny loopt verdrietig door de tuin
weer een beetje gewoon te worden, maar ik miste mijn vriendin Yvette heel erg. Ik scharrelde door de tuin met mijn ziel onder mijn vleugel en 's avonds ging ik weer helemaal alleen op stok.
Ma Tok zette me weer bij de anderen en ze fluisterde me een geheimpje in mijn oor: "Er komt een nieuwe vriendin voor je, hoor. Net zo'n bruine kip als jij, alleen heeft ze een heel moeilijk leven gehad. Ze komt uit een legschuur, net zoals Yvette dat kwam en in de opvang was ze vreselijk bang, ze werd door alle andere kippen gepikt, waardoor ze nu bijna helemaal kaal is.
Ze moet een poosje apart wonen,
Soestdijk staat klaar voor de nieuwe bewoonster
totdat ze wat gewend is hier.
Jij moet dan zolang bij de andere kippen slapen, maar daar begin je al aan te wennen, toch?"
Het leek mij heel fijn om weer een vriendin te hebben die net zo groot is als ik, maar hoe konden we nu vriendinnen worden als we niet bij elkaar konden komen?
De volgende dag zag ik wat ma Tok daarop had bedacht: de grote ren stond weer voor de deur van Soestdijk, zodat de nieuwe hen door het gaas heen alvast kennis met mij (en de anderen natuurlijk) zou kunnen maken.
Zo was het ook gegaan toen Katie en ik hier kwamen, herinnerde ik me.
Jenny en Katie, toen ze in de Tok-tuin kwamen wonen
Er was nog een verrassing: ma Tok vertelde dat de nieuwe kip Katie2 zou gaan heten, als herinnering aan mijn overleden eerste vriendin.
Nu werd ik heel erg benieuwd naar de nieuwe hen.
Ze zou natuurlijk niet hetzelfde zijn als mijn eigen Katie en ook niet zoals Yvette, maar ze zou wel op mij lijken.
Tenminste, dat is de bedoeling, na een hele poos aansterken en rustig worden.
Die nacht kon ik bijna niet slapen van opwinding, wanneer zou ze komen en hoe zou ze zijn?
Heel bang, dat wist ik al en kaal ook, maar zou ze aardig zijn?
Zou ze mijn vriendin willen worden?

Katie2 bij aankomst in de Tok-tuin
De dag nadat ma Tok mij haar geheimpje had verteld kwam ze al, Katie2.
Wat zag ze eruit!
Vreselijk!
Ma Tok zette haar in Soestdijk en ze deed de deuren van het hok en de ren dicht, zodat Katie helemaal veilig zou zijn.
Niemand kon haar lastig vallen.
Ik ging snel naar de ren, waar ze al op mij stond te wachten.
We tokkelden zachtjes tegen elkaar en ik hoorde dat haar stem net zo klonk als die van mij, dat maakte me helemaal blij.
Ik denk dat het wel goed gaat komen tussen ons, maar eerst moet ze wel wat veren krijgen, zoals ze er nu uitziet is echt om te huilen.
kennismaking tussen Jenny en Katie2
Ze heeft bijna geen veren op haar lijf, alleen om haar nek zit nog een randje.
Welke lelijkerd heeft haar zo te pakken genomen?
Die arme meid!
En ze is nog zo jong, nog geen twee jaar. Jonger dan ik, maar ze ziet er uit alsof ze al twaalf is.
Ik hoop dat ze snel opknapt hier, zo wil toch geen enkele hen er bij lopen? Mager is ze ook, dat kun je zo zien, omdat ze een bijna blote buik heeft. Gelukkig heeft ma Tok al een heleboel heerlijk eten voor haar klaargezet, dus dat zal wel goed komen.

kennismaking met LazaRus, de baas
Laza kwam ook kennis maken, hij heette haar van harte welkom in de Tok-tuin.
Hij kakelde dat hij haar een mooie dame vond (hij begint zeker een beetje blind te worden).
Maar het deed Katie goed, dus misschien zei hij het wel om haar een beetje moed in te kakelen.
Katie kakelt nog niet zoveel, ze wil zeker eerst even de hen uit de boom kijken. Ze tokt wel zachtjes tegen mij, wij gaan vast vriendinnen worden.

2 opmerkingen: