In memoriam: Katie2

Ma Tok:

Helaas moet ik u meedelen dat Katie2 is ingeslapen bij de dierenarts.

De hele familie Tok is in rouw om hun grote vriendin.

Katie2 kwam bij ons wonen toen Yvette was overleden en Jenny in haar eentje was achtergebleven in Soestdijk. 

Jenny tijdelijk in het Tok-huis

Ma Tok liet Jenny eerst bij de anderen in het Tok-huis overnachten, omdat ze het zo zielig vond dat zij helemaal alleen zou moeten slapen. 

Alleen zijn is niets voor een kip. Omdat Jenny echt rouwde om haar vriendin ging ma Tok op zoek naar een nieuwe legkip, die zij vond via de stichting "Red een legkip". 

Katie2 werd in Amsterdam opgehaald bij mevrouw Sandra, die haar bij haar eigen kippen had geplaatst omdat ze zo timide was dat ze door alle andere hennen gepikt werd. 

Omdat Katie in Amsterdam ook werd gepest moest zij daar ook weg

Katie2 voor ze in de Tok-tuin kwam

en mevrouw Sandra vond het een goed plan als zij bij wat kleinere kipjes geplaatst zou worden. 

Een ideale vriendin voor Jenny, die ook niet al te haaibaaierig was en de kleine kipjes in het Tok-huis. 

En zo kwam Katie2 bij ons. 

Ze was bijna helemaal kaal en heel mager. Ze mocht eerst wennen in Soestdijk en toen ze het goed deed werd ze in de tuin los gelaten. Jenny ging meteen de eerste nacht dat Soestdijk weer open was bij de nieuwe hen slapen. Ze werden vriendinnen en na een poosje kwamen Trui en Trees bij hen in het paleis wonen. Dit viertal woonde nog niet lang samen toen Jenny ziek werd en stierf. 

Katie2 na een poosje in de Tok-tuin

Met hun drieën gingen ze verder, maar het noodlot sloeg weer toe en op een morgen lag Trees zomaar dood in het nachthok. 

Trui en Katie2 waren blij dat ze geen van beiden alleen waren overgebleven. 

Katie knapte snel op in de tuin, ze kreeg een prachtig verenpak en ze werd lekker stevig. Ze kwam altijd direct aanrennen als ze mij hoorde aankomen en als ik in de tuin was liep ze de hele tijd achter me aan. Dat leverde wel eens een bijna-op-de-poot-staan situatie op, maar het was erg gezellig. 

Katie at ook elk gevallen eitje achter de hordeur lekker op en ze ging prima om met de kleine

Pavlova maakt kennis met Katie2

Pavlova, die haar zo brutaal was tegemoet getreden toen zij hier kwam. 

Ze maakte heel wat overlijdens mee en zelfs een haan-wisseling. 

Op een morgen zag ik dat Katie bol zat, ze kwam niet achter me aan en het gevallen eitje hoefde ze ook niet. 

Dat was een reden tot zorg en ik tilde haar op om haar te bekijken. Ik voelde dat er in haar buik een dikke bobbel zat. Eerst dacht ik dat het een ei zou kunnen zijn, maar omdat ze hier nog nooit een ei had gelegd was die kans niet zo groot. 

Ik belde de dierenarts en die wilde
haar dezelfde dag nog zien. 

Katie voelt zich niet goed

Hij voelde de bobbel ook en hij onderzocht of het een ontsteking zou kunnen zijn door er wat vocht uit op te zuigen. 

Dat vocht was heel duidelijk geen ontstekingsmateriaal, het duidde op een kwaadaardigheid. 

Omdat dit sowieso een doodvonnis was en Katie erge buikpijn moest hebben besloot ik samen met de dierenarts dat inslapen de barmhartigste beslissing was. 

Zo kwam er een einde aan een korte maar toch fijne tijd voor haar als vrije hen in de Tok-tuin.

Vaarwel lieve Katie2, je was een bijzondere hen, we zullen je nooit vergeten.

Je slaapt nu voor altijd onder de Tok-tuin.