Spoorloos

tsaar Nikolaas:

Mijn harem is flink gekrompen, zo was ik in één keer drie van mijn hennen kwijt.

Pavlova

En nu is er nog een kip verdwenen uit de Tok-tuin, niemand weet waar ze gebleven is. 

Over wie ik het heb? Pavlova, het mooie witte baardkrieltje, dat altijd heel bescheiden is. Ma Tok kwam ons tellen in de avond en toen het aantal niet klopte ging ze zoeken, eerst in de tuin en later ook in de grote schuur, maar ze vond helemaal niemand. En ook geen witte veren, die er zouden moeten liggen als ze door een boos beest gegrepen zou zijn. Na een hele poos deed ma Tok onze deur toch maar dicht, anders zou er niemand veilig zijn in de nacht. 

De volgende dag ging ze weer overal zoeken, ze belde ook naar de dierenambulance om te vragen of er misschien een klein wit kipje was

Pavlova in het Loo

gevonden, maar ook daar kreeg ze nul op haar rekest. Ik weet niet wat er aan de vleugel kan zijn, misschien zit ze stiekem ergens te broeden in de grote schuur, dat zou kunnen, het is tenslotte lente aan het worden, maar dan zou ik verwachten dat ze nu en dan wel komt eten en drinken in de tuin. 

Ma Tok maakt zich erg ongerust en ik moet zeggen dat ik er ook niet blij mee ben. Als het zo doorgaat is er van de hele familie Tok straks niets meer over. Ik heb aan alle hennen gevraagd wanneer ze Pavlova voor het laatst hebben gezien, maar de meesten weten dat niet meer, ik neem ze dat niet kwalijk want eerlijk gezegd weet ik het zelf ook niet meer. 

Xara is ook verdwenen

En het wordt nog erger: een paar dagen na de verdwijning van Pavlova was ook Xara verdwenen! Ma Tok hoorde ons tekeergaan in de tuin en ze kwam meteen naar beneden rennen, het mensenhuis uit en de tuin in. Ze telde ons en merkte dat er weer een kipje miste. Ze keek overal rond in de tuin en de schuur, maar ze vond niets. 

Die avond gingen we allemaal verdrietig slapen; we voelden ons niet veilig meer in de tuin en ma Tok zei dat we anders maar binnen moesten blijven tot het raadsel zou zijn opgelost. Daar schrokken wij van, de hele dag in ons huis blijven en niet lekker door de tuin

Xara en Pavlova samen in de tuin voor hun verdwijning

scharrelen? Maar aan de andere kant wilden we geen van allen verdwijnen, wat dat ook maar zou inhouden. 

De volgende dag kwam ma Tok ons uit ons huis laten, dat was normaal, maar wat vreemd was was dat ze een heel dikke jas aan had. Ze ging, nadat ze alles had gedaan wat ze altijd doet, op een stoeltje in de tuin zitten bij ons. Ze zat te bibberen van de kou ondanks haar dikke jas, maar wij voelden ons veilig met haar als bewaker. Natuurlijk gebeurde er die dag niets, er verdween niemand. Ma Tok deed de deur van de grote schuur zorgvuldig dicht omdat ze dacht dat er misschien een gemeen dier daar was komen wonen die nu en dan een prooi uit de tuin kwam halen. 

Hoe moet dit aflopen?