Vreemd gevoel in de nacht (1)

Maria:
U ziet mij hier in het broedhok liggen.
Dat betekent niet dat ik nu broeds ben, nee, daarvoor is het veel te koud.
Het is nog winter en dan hoor je niet te broeden.

moerastuin

Nee, het betekent gewoon dat Ma Tok een oude foto van mij boven dit verhaaltje heeft gezet omdat zij even geen zin had om een nieuwe foto van mij te maken. Het regent namelijk en daar houdt Ma Tok niet zo van.
Ja, wel als zij binnen zit, dan vindt zij het grappig om naar buiten te kijken naar alle mensen, die nat worden.
Maar daar gaat het nu niet over. Ik wil u iets heel anders vertellen.
Vorige week was het ook een regenachtige dag.
Om niet te zeggen dat het stormde en de regen met bakken uit de lucht kwam vallen.

Maria en Wiske bovenop de hordeur

Wij waren allemaal lekker vroeg op stok gegaan, velen zelfs al voordat Laza had geroepen dat het daar tijd voor was.
De stokzitters zaten uiteindelijk lekker met z'n allen dicht tegen elkaar aan op de voorste stok, terwijl Wiske, Odette en ik bovenop de hordeur zaten.
Wiske en ik gebruiken die deur al lang als stok en de laatste tijd zit Odette gezellig bij ons.
Als iedereen slaapt maak ik Wiske wakker en dan gaan wij ook op de stok zitten, dat is toch wat warmer en knusser.
Odette komt dan achter ons aan, want helemaal alleen zitten in de nacht is niet fijn.

de stokzitters

Wij zaten dus allemaal lekker droog binnen terwijl buiten de storm en de regen bezig waren van de tuin een moeras te maken. We zaten wel lekker, maar er miste toch iets.
Ik kon er niet op komen wat dat gemis was. Ik vroeg zachtjes aan Wiske of zij datzelfde gevoel had en zij zei slaperig dat zij inderdaad de sfeer in het hok iets anders vond.
Odette zei ook al dat zij iets onbestemds voelde.
Wat vreemd!
De anderen zaten allemaal te slapen alsof er niets aan de hand was.

Ik piekerde en piekerde, maar ik kon er mijn teen niet achter krijgen wat er nu zo anders was.