Wat nu weer? (2)

Wiske:
Ik ging dus afluisteren bij de verschillende groepjes hennen, die het over Keetje hadden.

Laza

Ik weet niet of je het echt roddelen zou kunnen noemen, wat er hier gebeurde, maar er werd wel door anderen over iemand, die zelf niet aanwezig was, gekakeld.
Mama Maria zegt altijd dat je niet mag roddelen, maar ze stond nu toch zelf ook bij zo'n groepje. Laza was in zijn eentje een stukje verderop aan het scharrelen.
Het leek alsof hij niets in de gaten had.
Moest ik hem nu inlichten over wat er gebeurde in zijn tuin?
Hij is tenslotte de baas en ook nog eens mijn vader.
Ik besloot eerst eens te gaan horen waar dat gekakel over ging.

een deel van het eerste groepje

Ik sloot me zo onopvallend mogelijk aan bij een groepje, dat bestond uit Vera en Vita, Yvonne en Yvette en Desiree.
Vita was aan het woord.
Ze zei dat het allemaal heel vreemd was wat er de laatste tijd aan het gebeuren was.
Yvette was dat roerend met haar eens.
Yvonne vroeg  wanneer deze toestand ontstaan was, waarop Vera zei dat het al een paar dagen aan de gang was.
Nu wist ik nog niks!
Ik wilde zelf geen vraag stellen, want ik vond het verstandiger om me op de achtergrond te houden. Er was immers een kans dat

Desiree

iedereen haar snavel zou houden als ze in de gaten kregen dat ik er ook bij stond.
Gelukkig humde Desiree en begon zij te kakelen.
Zij zei dat het wel fijn was dat er nu meer plaats was op de stok, waar zij altijd zat.
Vera en Vita waren het met haar eens, maar Yvette zei dat dat nu juist voor koude plekken zou zorgen als het weer zou gaan vriezen 's nachts. En dat was Yvonne weer met háár eens. Toen zag Desiree mij zitten en ze vroeg aan mij wat ik ervan vond. Wat moest ik nu zeggen?
Ik snapte er nog steeds niets van. Maar als ik dat vertelde zouden ze mij vast wegsturen.

Wiske op weg naar haar volgende groepje

Dus ik zei maar dat ik het niet wist, dat was nog waar ook. Want liegen mag ook niet.

Ik begon door te krijgen dat ik hier niets wijzer zou worden en ik scharrelde rustig uit het groepje weg.
Nu maar eens kijken wat een andere groep te zeggen had. Langzaam naderde ik Nadine, Maria, Odette en Pippa.
Ik ging een beetje achter Maria staan, zodat zij mij niet zou zien. En toen ging ik weer luisteren.

In het volgende deel van dit mysterie zult u te weten komen of ik eindelijk iets wijzer wordt in deze zaak.