Eenzame opsluiting?

Keetje:

Ik ga weer verder met mijn verhaal over Desiree.

de bebloede opstap naar het legnest

Toen Ma Tok 's morgens onze deur open deed zag zij iets raars: er zat bloed op de zitstok.
Omdat wij allemaal meteen naar buiten waren gerend en gevlogen kon zij niet meteen zien van wie dat bloed afkomstig was.
Eerst ging zij verderop in het huis kijken, of er nog meer rode vlekken te zien waren.
En ja hoor, op de opstap naar het legnest zaten ook bloedspetters. Nu werd Ma Tok echt een beetje ongerust en zij ging snel iets heel lekkers voor ons strooien, zodat wij allemaal naar haar toe kwamen hollen. De groten schommelden om het hardst, ik moet daar telkens weer om

Desiree met bloed op haar nekveren

lachen.
Ma Tok lachte deze keer niet om hen, ze keek ernstig naar elke kip. En zo zag zij al snel dat Desiree bloed in de veren aan de zijkant van haar nek had zitten en ook op haar poten.
Toen Desiree net een snavel vol van het lekkers had genomen en even niet oplette pakte Ma Tok haar op om haar beter te bekijken.
Dat beviel de oude dame niet en zij zette het op een vreselijk gekakel. "Gelukkig," zei Ma Tok, "je kunt nog flink herrie maken, dat is een goed teken."
Ze nam de luid protesterende Desiree mee en zette haar in het oude hok, dat gelukkig nog steeds in de tuin staat.
"Jij bent duidelijk weer eens flink gepikt door één of meer van de anderen, en als er eenmaal bloed

Desiree allen in het oude hok

is zullen ze je niet met rust laten, dus je moet maar even een poosje alleen zitten, dan kan niemand erbij om je weer te pakken te nemen. Als je weer beter bent en er geen bloed meer te zien is kun je weer terug naar je vriendinnen."
Ze ging een voerbak vullen met heerlijk eten, veel gemengd graan en ook eikrachtvoer. Bovendien kreeg Desiree een gierststengel, tegen de verveling, al konden wij nog prima met haar kakelen, door het gaas van de ren. En toen kwam Ma Tok met iets wat we alleen op zon- en feestdagen krijgen: gedroogde meelwormen!
Ze gaf Desiree een heel handjevol van die heerlijkheden.
Toen werden wij bijna jaloers op haar, maar dat was snel over, want Ma Tok kan niet zo goed tegen smekende blikken en wij deden allemaal ons best om zo zielig mogelijk te kijken. En toen kregen wij ook een paar wormpjes, mmmmm, heerlijk!
De volgende keer zal ik verder vertellen over Desiree en haar eenzame opsluiting.