Eigenwijs klein ukkie

Nadine:
We zijn hier in de Tok-tuin allemaal zó blij met de kleine Zora!

Zora vindt zichzelf al een heel kuiken

En we zijn ook allemaal nieuwsgierig hoe ze zich zal ontwikkelen.
Hoe zal ze er uit gaan zien?
Zal ze een lief, bescheiden hennetje worden of een ondeugend kipje?
Of zelfs een haantje?
Dat laatste hoop ik niet, want ik denk niet dat zij, die dan dus een hij is, dan kan blijven.
Of Laza moet het goed vinden. Maar dat is allemaal van later zorg. Als ze een week of tien of twaalf oud is zou ze moeten gaan kraaien als ze een haantje zou zijn. Dus we moeten nog even geduld hebben.
Maar laten we er van uit gaan dat ze een hennetje is, dat hoort zo in de Tok-tuin.
Zora groeit goed, ze vindt zelf dat ze al een heel flink kuiken is, maar wij vinden haar nog best

het broedhok met rennetje ervoor

een klein ukkie.
Ma Tok heeft de glasplaat voor het hok allang weggehaald, omdat het eindelijk echt lente is geworden. En omdat Pippa het een beetje zat werd in het kleine stukje bovenin het broedhok heeft Ma Tok de trap naar beneden open gedaan.
Verder staat ook het extra rennetje nu weer voor het hok. En raad eens: toen Pippa voor het eerst naar beneden ging en Zora riep om achter haar aan te komen, deed de kleine dat meteen. En ze ging ook gelijk naar buiten in het rennetje.
Dat heeft nog geen enkel kuiken in de Tok-tuin ooit gedaan.

Zora met Pippa in de ren

Ma Tok zei: "O,o, als dat geen haantje is..."
Wij maken ons daar nog niet druk over, er bestaan ook genoeg brutale hennetjes.
Pippa is erg blij dat ze nu haar poten even lekker kan strekken beneden, het werd voor haar toch wel een beetje krap in dat bovengedeelte.
Ik denk dat ze dat vergeten was toen ze weer broeds werd.
Ik weet niet of ze nu eindelijk wijzer is geworden, of dat ze, nadat Zora uit het hok mag, weer broeds wordt.
Dat was vorig jaar zo.
En het jaar daarvoor ook.

Wij gaan vaak bij Pippa op bezoek, maar we doen dat niet alleen voor haar, we willen ook Zora zien. Ze is zo grappig met die piepkleine veertjes aan haar vleugeltjes.
En die kleine voetjes.
En dan te bedenken dat zij na twintig weken al een volwassen kip zal zijn geworden!
Alleen haar stem is niet zo klein. En ze is vreselijk druk.

Ja, het is erg leuk, een kuikentje, maar toch liever bij een ander dan bij mij!