Waar blijven de eieren? (1)

Geertrui en Vita:
Wij hebben u wat te vertellen. Wij zijn heel goede vriendinnen geworden, omdat wij elkaar zo goed begrijpen. Dat komt omdat wij allebei onze beste vriendin hebben verloren. Geertrui en Vera. Wij zitten tegenwoordig erg vaak naast elkaar in het nachthok op de stok en ook in de tuin scharrelen wij bijna altijd samen. En zo kwamen wij op een idee. Wij zullen u vertellen wat er gebeurd is.
We hadden alle hennen en ook Laza bij elkaar geroepen. Alleen Yvonne en Yvette waren er niet bij en Pippa en Zora natuurlijk ook niet. Die hebben wij later alles uitgelegd.

Vita

Vita: "Vertel jij het maar, jij bent dat meer gewend dan ik."
Geertrui: "Goed, maar jij moet me nu en dan wel aanvullen, als ik iets vergeet."
Vita: "Ja ja, dat zal ik doen, maar begin nu maar, iedereen zit op het puntje van het plateau."
Geertrui: "Jullie hebben wel gemerkt dat er de laatste tijd helemaal geen eieren van ons hier in ons huis werden gevonden door Ma Tok."
Vita: "Alleen nu en dan een kapot ei van mij in een legnest, maar daar heeft Ma Tok niets aan.
Ze vindt het zelfs naar als ik er weer eens zo één heb gelegd, want dan moet ze het legnest

Geertrui

weer schoonmaken."
Geertrui: "Goed zo, zie je wel dat je het kunt, mij aanvullen.
Om verder te gaan: er waren hennen, die wel eitjes legden, maar die waren verdwenen als
Ma Tok kwam om ze op te halen.
Vita: "Jullie hebben je vast afgevraagd waar die eitjes bleven."
Geertrui: "Nu hebben wij, Vita en ik, een verzoek aan Wiske."


Op dat moment begon Zora héél hard te piepen, wij konden haar zelfs in het Tok-huis verstaan.


Zora: "Mama, waarom zijn ze allemaal naar binnen gegaan midden op de dag?
Is er iets heel erg lekkers te snoepen daar?

Zora (op de voorgrond mama Pippa)

Waarom krijgen wij dan niks?
En wie heeft het lekkers dan gegeven? Ik heb Ma Tok niet gezien, die is al een hele tijd geleden geweest om ze er allemaal uit te laten."
Maria: "Vita en Geertrui hebben iedereen naar binnen geroepen omdat ze iets belangrijks te vertellen hebben. Ze hebben beloofd om straks alles ook aan ons en Yvonne en Yvette te komen uitleggen."
Zora: "Maar ik wil het NU weten en niet pas straks. Straks duurt altijd zo lang."
Maria: "Stil nu maar, je moet leren om geduld te hebben."
Zora: "Ik moet altijd maar leren en wachten, daar heb ik helemaal geen zin in. PIEP!"

Geertrui en Vita: Toen Maria Zora had afgeleid met een lekker hapje gingen wij weer verder met ons verhaal. Alleen moet u om te weten wat ons verzoek aan Wiske was wachten tot de volgende keer, hihihi, u moet, net zoals Zora, geduld oefenen.