Waar is Vera?

Vita:
Het is alweer een paar dagen geleden, maar ik ga nog trillen als ik er weer aan denk.

Vera en Vita

Het was de hele dag al een beetje stil om mij heen, maar ik had niet in de gaten hoe dat kwam. Telkens als ik ergens een hapje ging eten voelde ik een soort van leegte naast mij, of soms half achter mij.
Wat was dat toch?
Ik werd er een beetje onrustig van.
Pas toen het donker begon te worden begreep ik wat, of liever: WIE ik miste.
Vera was er niet!
Mijn beste vriendin was nergens te zien in de tuin.
Hoe kon dat nu toch gebeurd zijn? Zou Ma Tok haar hebben weggehaald? Om met haar naar de dokter te gaan, bij voorbeeld? Maar Vera was helemaal niet ziek, als ze zich niet lekker had gevoeld zou zij dat tegen mij, haar beste vriendin, toch wel

Vita loopt alleen door de Tok-tuin

verteld hebben.
En Ma Tok gaat niet voor de lol met één van ons naar de dierenarts, want het geld groeit nog steeds niet op haar rug.
Iedereen ging het huis al binnen, Laza riep dat het stoktijd was, dus ik ging ook naar binnen. Misschien zat Vera wel in een legnest, dacht ik.
Ik keek alle drie de nesten goed na, maar daar was ze ook niet.
Ik ging maar met de anderen op de stok zitten, maar ik voelde me helemaal niet prettig.
Ik zei tegen Laza dat Vera er niet was en dat ze ook niet in de tuin was geweest vandaag.
Hij begreep ook niet waar ze dan zou zijn, hij zei dat we maar even moesten wachten tot Ma Tok de deur kwam sluiten voor de nacht.
Zij zou dan toch ook wel zien dat Vera er niet was.

Nadine

Het voelde zo raar, dat mijn vriendin niet naast mij op de stok zat.
Gelukkig had Nadine in de gaten dat ik me een beetje ongelukkig voelde.
Zij kwam dicht tegen mij aan zitten. "Zo," zei ze, "nu heb je toch nog een bruin kipje naast je. Als je een beetje door je poten zakt lijkt het net of we ongeveer even groot zijn."
Dat was erg lief van Nadine.
Ik zakte zover mogelijk door mijn poten heen en Nadine deed haar best om zo groot mogelijk te zijn door haar poten zover mogelijk uit te rekken, maar ik bleef groter dan zij.
Toch hielp het wel dat iemand zich mijn lot aantrok.
Ik wilde niet in slaap vallen voordat Ma Tok was geweest om de deur te sluiten, dus ik hield mijn ogen stijf open. Laza bleef ook wakker, hij zou Ma Tok opmerkzaam maken op de afwezigheid van Vera, als zij dat zelf niet zou zien.
Gelukkig kwam ze op tijd, Ma Tok.
Wat er toen gebeurde hoort u de volgende keer, ik moet weer even bijkomen van mijn verhaal. Het is net alsof ik alles nog een keer beleef door het te vertellen.