Wat nu weer? (4)

Wiske:
Weet u het nog? Dat ik zo nijdig was geworden om het onnozele geklets over Keetje?

Keetje

Waarom zou een kuifhoen niet bij de Chabo's op de hordeur mogen overnachten? Er is toch niemand die gezegd heeft dat alleen Chabo's daar maar mogen zitten om te slapen?
Ik werd gewoon kwaad omdat er over zoiets onnozels tweespalt was ontstaan in de Tok-tuin.
Ik kon nog net mijn snavel dicht houden, het liefste had ik keihard gekakeld dat ze allemaal knettergek geworden leken te zijn!
Ik hield me dus in en ik ging naar papa Laza.
Tegen hem vertelde ik alles wat ik had gemerkt en gehoord.
Hij lachte zachtjes.
Daar werd ik nog bozer van.
Ik vroeg of hij dat iets om te lachen vond, dat er één van zijn hennen werd genegeerd en achtergesteld.
Toen vroeg hij me om de beide groepjes in de tuin te bekijken.

papa LazaRus

Ik keek en ik keek, en toen viel me op dat het ene groepje bestond uit alleen maar Chabo's en het andere groepje uit de geredde legkippen en Desiree. "Juist," zei papa, en wie mis je nu nog?"
"Geertrui en Geertrui!" riep ik uit. Die twee zaten samen bovenop het oude hok te smoezen en te lachen. Zouden zij dit hele gedoe hebben bedacht? Maar dat was toch niet leuk voor Keetje?
Ik zocht de tuin af naar haar, maar ik zag haar nergens.
"Waar is Keetje, papa?" vroeg ik aan Laza.
Hij wees met zijn vleugel in de richting van het oude hok.

Geertrui en Geertrui

En toen zag ik haar zitten, vlak onder de Geertruien.
Zij zat ook te lachen!
Zou zij hebben meegedaan met de twee ondeugden? Was ze op de hoogte van hun spelletje?
Je zou het bijna denken.
Had zij een vorige keer niet ook al met hen een geintje uitgehaald?
Ja, nu wist ik het weer.
Toen hadden ze net gedaan alsof Keetje zich bij hen wilde aansluiten en alsof zij dat vreselijk vonden.
Papa Laza riep al zijn dames bijeen en hij vroeg hen wat er toch aan de hand was.
Ik kreeg een vette knipoog van hem.
De hennen begonnen allemaal door elkaar heen te kakelen, niemand kon ook maar iets verstaan.

Wiske

Totdat Laza riep dat iedereen stil moest zijn en dat zij naar mij moesten luisteren, omdat ik de enige hier in de tuin was die een beetje verstand in haar kop had. Gelukkig ben ik zwart, anders had iedereen kunnen zien dat ik heel erg moest blozen bij die woorden.
Laza schoof me naar voren en ik zei hardop wat ik vond van al dat geroddel.
Dat ik van mijn broedmoeder had geleerd dat je niet mocht roddelen en dat zij dat nu juist allemaal hadden gedaan.
En daarna legde ik uit wat er aan de hand was geweest, hoe de Geertruien en Keetje hen weer eens allemaal voor de gek hadden gehouden.


Toen zei Laza nog dat de Geertruitjes weer hartelijk werden bedankt voor hun leerzame les, waarop hun lellen vuurrood kleurden. Van trots of van schaamte, dat weet ik niet.
En ik heb het ook maar niet aan hen gevraagd, het leek mij verstandig om dat in het midden te laten.